حسین رونقی و یادداشتی از روزهای آبان 98 به یاد باستیل

پی نوشت 1 تیرماه 1401: دوست عزیز آقای حسین رونقی *، حتماً در اینترنت دیده اید که به دلیل زیاد شدن درد، از روز گذشته دوباره کارهای انتشاراتی ام را متوقف کردم! هم اکنون توییت چند ساعت پیش شما را در مورد تکرار تهدیدهایی که نسبت به شما و علیه خانواده ی محترمتان * ** از سوی عوامل اطلاعاتی رژیم انجام می شود، ملاحظه کردم و متأسف شدم! این کارها را اساساً در عملکرد رژیمهایی نظیر طالبان و تهدیدهای برخی اپوزیسیون نماها، به یاد داریم! اما صرفنظر از این موضوع، اصلاً به منطق انتقامگیریهای اخیر رژیم اسلامی بپردازیم و نمونه ای از آن هم مشخصاً در مورد دوست عزیز خانم مسیح علینژاد بوده که بنظرم از یک کج فهمی ناشی شده است! رژیم اسلامی از روزی که سردار قاسم سلیمانی کشته شد و خانم علینژاد از این موضوع اظهار شادمانی کرد، ایشان را مورد تهدیدهای بی شمار قرار داده است. شخصاً هیچگاه خانم مسیح علینژاد را در عمرم ندیده ام که در این مورد سؤالی کرده باشم و نظراتشان را در اینترنت می خوانم ولی در اینجا اجازه دهید کج فهمی را توضیح دهم. خیلی از ایرانیان وقتی از کسی خوششان نیاید و آن فرد فوت کند، اظهار شادمانی کرده و احساسات خود را با جمله ی فلانی به دَرَک واصل شد، بیان می کنند (حتماً می دانید دَرَک یعنی جهنم)! این نگارنده از درگذشت دشمنان خود هم خوشحال نمی شوم، ولی هرکسی در هر لحظه ای احساس خود را به نوعی بیان می کند که لزوماً مورد پسند دیگران نیست، و یا می تواند نادرست باشد، با اینهمه، حتی اگر بیان احساسات در زمانی به انجام عملی نادرست از سوی فرد منتهی شود، دادگاهها برحسب شرایط وقوع حادثه، آن *عملِ* مشخص را، مورد قضاوت قرار می دهند و مجازات تعیین می کنند، وگرنه باید هر روز هرکسی را که به دلیل عصبانی شدن برای دیگری آرزوی تکه تکه شدن کند، که نوعی نفرین کردن در زبان فارسی است، به دار کشند! در مورد اظهارنظر خانم مسیح علینژاد در روز کشته شدن سردار قاسم سلیمانی نیز، باید به این شکل به آن نگریست که مقامات دولتی در همه ی دنیا در معرض قضاوت عموم قرار می گیرند، و برای انعکاس قضاوت عموم که لزوماً یکپارچه نیست، مطبوعات آزاد، ابزاری هستند در اختیار مردم، وگرنه اظهارنظر در مورد همه ی شخصیتهای رژیم اسلامی نظیر هر بحث دیگری از سوی فعالان اپوزیسیون و ژورنالیستها، ابداً برای تشویق اِعمال خشونت * نیست، چه اِعمال خشونت از سوی رژیم باشد چه از سوی اپوزیسیون! و البته حق دفاع مخالفان در برابر حمله رژیم، که بطور انحصاری ابزار قدرت و مشخصاً تسلیحات را در جامعه در دست دارد، در همه ی دنیا محفوظ است و به همین دلیل در آمریکا اصل دوم متمم قانون اساسی وجود دارد، و به رغم آنکه سالهاست در آمریکا در مورد آن اصل دوم بحث زیاد است، اما هیچکس در اینجا حق دفاع مردم در برابر حمله ی مسلحانه ی دولت به مردم بی سلاح را، مورد تردید قرار نداده، و دو سال پیش حتی کوچکترین تجاوز دولت به چنین حقی در مورد جورج فلوید با فریاد اعتراض همه ی ملت آمریکا مواجه شد و در ایران نیز همانوقت حتی شخص آیت الله سید علی خامنه ای، در مورد جورج فلوید، وارد بحث شد و همگی، آن روزها را به یاد داریم! به همین شکل، اکنون نیز در رابطه با موضوع نقض حقوق بشر در ایران، در اقصی نقاط جهان تلاشهای زیادی در حال انجام است، و البته مهمتر از همه، تلاشهای خود مردم ایران در دفاع از حقوق خود است، و از جمله همین چند لحظه پیش «میهن بان رضا پهلوی» در مورد یکی از این تلاشها، در توییتر خود، اطلاع رسانی کرد! در این پی نوشت اساساً به موضوع تهدید دولتی اشاره شد که بویژه در نیم قرن اخیر در ایران امری عادی شده و روز روشن انجام می شود * ** *** + ++، و این تهدیدها، هم در مورد شهروندان ایرانی انجام می شود و هم در مورد دولتها و شهروندان خارجی و دوتابعیتی، مضافاً آنکه در دوران ریاست جمهوری اصلاح طلبان * ** *** ، به هر دلیلی، تهدیدهای عوامل امنیتی رژیم بیشتر بود! اما در پایان اشاره کنم که روسیه ی پوتین نیز که از ایران بعنوان حیات خلوت خود استفاده می کند همین روال تهدید کردن را سالهاست ادامه داده، و بعد از حمله به اوکراین تشدید کرده، و همین امروز پوتین، بریتانیا را به محو شدن از کره زمین تهدید کرد چرا که از سیاست بریتانیا در مورد کمک به لیتوانی در برابر حملات مکرر روسیه به اقمار پیشین خود ناراحت است! اینکه پوتین و روسیه چه کار می کنند موضوع بحث در اینجا نیست، وقتی جنگی آغاز شود پیش بینی نتیجه ی آن بسیار دشوار است و شاید حمله ی امروز روسیه پوتین به اوکراین به سرنوشت حمله ی سال 1904 روسیه تزاری به ژاپن، دچار شود؛ اما، حضور پررنگ روسیه در پایگاههای نظامی و مراکز اتمی ایران تهدیدی جدی برای مردم ایران است و تعجب می کنم در اعتراضات مردم در ایران هنوز خواست اخراج روسیه از ایران مطرح نشده که موضوعی حیاتی است برای ایران و ایرانی، نه در آینده ای دور بلکه همین حالا! با بهترین آرزوها و با افسوس از اینکه این وضعیت بیماری به من اجازه نمی دهد فعال باشم! س. ق.

پی نوشت 24 خرداد ماه 1401: To FBI: NIAC Lobbying in U.S. and Intimidation of Hossein Ronaghi in Iran

پی نوشت 24 خرداد ماه 1401: به اف بی آی: لابیگری نایاک در آمریکا و تهدید حسین رونقی در ایران

پی نوشت 12 اسفند ماه 1400: یادداشت امروز حسین رونقی

پی نوشت 12 اسفند ماه 1400: حسین رونقی قربانی مصاف با لابی های رژیم اسلامی در خارج کشور

پی نوشت 12 اسفند ماه 1400: #حسین_رونقی

پی نوشت 12 اسفند ماه 1400: یادداشت سپاسگزاری حسن رونقی برادر حسین

پی نوشت 11 اسفند ماه 1400: توییت چند لحظه پیش آقای حسن رونقی مبنی بر آزاد شدن برادرشان آقای حسین رونقی به قید وثیقه

پی نوشت 11 اسفند ماه 1400: پدر حسین رونقی: علی‌رغم تودیع وثیقه #حسين_رونقی را آزاد نکردند. لرزش صدای این پدر تلخ‌ است تلخ...

مطالب مرتبط: 1 2 3

در روزهای خیزش آبان 98، در هشتم آذرماه 98، مطلبی از این نگارنده منتشر شد تحت عنوان «تسخیر باستیل را به یاد آوریم، یا رژیم زندانیان سیاسی را فوراً آزاد می کند و یا.....». واقعیت این است که تا وقتی خشونت پلیس که دوباره در چند روز اخیر علیه آقای حسین رونقی شاهد آن بودیم، و همچنین تا بساط زندان و شکنجه در زندانهای ایران ادامه دارد، در برابر جامعه همین دو گزینه وجود خواهد داشت! امیدوارم که راه اول را رژیم انتخاب کند که به نفع سران رژیم نیز بعد از تحول آینده در ایران خواهد بود تا که وقتی ورق برگشت، دوباره شاهد تکرار روزهای بعد از انقلاب 57 در ایران نباشیم!

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،

سام قندچی

IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com

یازدهم اسفند ماه 1400
March 2, 2022

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html