آناتومی قدرت:
چرا رژیم بر «دیه» و خاتمی بر ارجِ «جایگاه رهبری» تأکید کردسام قندچی
آناتومی قدرت:
چرا رژیم بر «دیه» و خاتمی بر ارجِ «جایگاه رهبری» تأکید کرد
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/2984-diya-rahbariat.htm
مطالب مرتبط: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
در گذشته از این نگارنده نوشتاری منتشر شده تحت عنوان «گالبریت، آناتومی قدرت، و دموکراسی در ایران» که توصیه می شود این روزهای خیزش98 با دقت مطالعه کنید. در پی قتل عام خیابانی معترضان در آبان ماه 98 در دو هفته پیش، سه روز پیش آیت الله خامنه ای دستور پرداخت «دیه» را به خانواده های «جانباختگانی» که حاضر باشند عزیزشان «شهید» رژیم اسلامی خوانده شود، اعلام کرد و همه درباره ی پاسخ مادر زنده یاد پویا بختیاری می دانیم که این تفقد را رد کرد و خانم ناهید شیرپیشه این رژیم را با شجاعت به چالش کشید؛ اما همان سه روز پیش حجت الاسلام سید محمد خاتمی «به براندازان حمله و از آیت الله خامنهای برای مقابله با اعتراضات ستایش کرد» و گفت «به جایگاه رهبری به عنوان شخص اول مملکت باید ارج نهاد». دلیل اعتراضات کنونی روشن است و دولت آقای حسن روحانی خوب می داند که توطئه ی کسی نیست. در واقع «کشتن» معترضان در خیابان آن کاری است که در «آناتومی قدرت»، بعنوان «شکل اعمال قدرت کانداین» یعنی زور و خشونت فیزیکی؛ و پرداخت «دیه» بعنوان «شکل اعمال قدرت پاداشی»، و بالاخره حفظ «جایگاه رهبری» همان «شکل اعمال قدرت تبعی» است. به عبارت دیگر برای آیت الله خامنه ای پیش از این قتل عام، روشن بود که راه مقابله با اعتراضات، «قدرت کانداین» است که دستور آتش داد، و بعداً به آن «قدرت پاداشی» را نیز اضافه کرد. در حقیقت سالهاست که رژیم اسلامی در درجه ی اول از «شکل اعمال قدرت کانداین» استفاده می کند و به همین علت سپاه و بسیج را در 40 سال گذشته تقویت کرده است. و در درجه ی دوم از «شکل اعمال قدرت پاداشی» بهره می برد. یعنی امروز دیگر دوران نوارهای خمینی در پیش از انقلاب و یا حتی زمانه ی سخنرانی های سالهای اول انقلاب و اولین روزهای جنگ ایران و عراق نیست که اساس قدرت آیت الله خمینی بر «شکل قدرت تبعی» متکی بود. پس چرا سید محمد خاتمی، امروز، بر «شکل قدرت تبعی» تأکید می کند. واقعیت این است که اصلاح طلبان از اول مشکلشان این نبود که می خواستند رژیم را اصلاح کنند و این رژیم اصلاح ناپذیر بود؛ بلکه از اول، اصلاح طلبی در رژیم اسلامی جریانی ارتجاعی بود چون می خواست همین رژیم ارتجاعی کوکلاکس کلان های اسلامی را به شکل دیگری مثل اخوان المسلمین مصر، بر مردم ایران تحمیل کند، و اصلاح طلبان، مکمل کوکلاکس کلانهای قداره بند رژیم اسلامی یودند، یعنی مکمل کار حزب الهی هایی که در خیابانها به روی زنان اسیدپاشی می کردند و اصلاح طلبان مردم را قانع می کردند که اگر عقب نشینند، اجازه خواهند داشت قدری روسری خود را کنار یزنند، و در روزهای آغاز خیزش 98 نیز، لاتها که در سازمان بسیج مسلح شده اند همان قدرت کانداین را به شکل تیراندازی به معترضان، اعمال کردند. اما اصلاح طلبان، در عین حال، آن چهره ی پیش از انقلاب و سال اول خمینی را که تکیه اش بر «شکل اعمال قدرت تبعی» بود، حفظ کرده و می کنند و به این توهم همچنان بعد از 40 سال دامن میزنند، در حالیکه خودِ اصلاح طلبان هم در دهه ی شصت که در شکنجه و کشتار زندانیان شرکت داشتند، خوب می دانستند که شکل اصلی اعمال قدرت در رژیم اسلامی کنونی، همان زور و خشونتِ قدرت کانداین است و در درجه ی دوم، دیه و قدرت پاداشی، و قدرت تبعی 38 سال است که دیگر اهمیتی ندارد و حتی حرف زدن از آن فقط حفظ ویترین است؛ با اینحال، اصلاح طلبان، همچنان در انتخابات 1394 نیز به رغم معرفی فراکسیون امید، به ایجاد توهمات قدرت تبعی ادامه دادند؛ و امروز نیز در آستانه ی "انتخاباتی" دیگر، اصلاح طلبان دقیقاً دارند همان کار را می کنند. ساعتی پیش مهندس حشمت طبرزدی جزئیاتی از وقایع خیزش98 را بیان کرده که «شکل اعمال قدرت کانداین» را از سوی رژیم، به خوبی نشان می دهد. اینها واقعیاتی است که مردم ایران با آن در این انقلاب قرن بیست و یکمی ایران، از خیزش96 تا به امروز، روبرو بوده و هستند.
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com
شانزدهم آذر ماه
1398
December 7, 2019
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای
حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html
