از انقلاب ارتجاعی 57 تا قهقرای اصلاح طلبی نود و چهار
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/1135-ghahgharaaye94.htm

پی نوشت 19 تیر 1402: یادداشت کوتاه زیر را کمتر از 8 سال پیش در 29 اسفند 1394 منتشر کردم. با اینکه در 44 سال گذشته موضوع اصلاحات و اصلاح طلبی به کرات در عرصه ی سیاسی ایران مطرح شده؛ اما، همچنان تفاوت اصلاح طلبی مترقی و اصلاح طلبی ارتجاعی درک نشده و این مبحث کلیدی در همه ی انتخاباتهای 44 سال گذشته، ابداً مورد توجه اپوزیسیون ایران نبوده؛ همانگونه که در زمان انقلاب 57، موضوع تفاوت انقلاب ارتجاعی و انقلاب مترقی، مورد توجه اپوزیسیون سال 57 قرار نگرفت و تا به امروز اکثریت نیروهای سیاسی ایران از بحث این مهم طفره میروند؛ و همچنان این مسأله ی اساسی در 8 سال گذشته در بحث انقلاب 21 ایران مورد توجه لازم قرار نگرفته است!

در اینجا لازم می دانم نکته ای را در ارتباط با اپوزیسیون خارج از کشور ذکر کنم. همانطور که در گذشته در مقالات مختلفی نوشته ام؛ جو سیاسی اروپا و آمریکا در 44 سال گذشته ابداً شباهتی به جو سیاسی ایران در همین سالها نداشته و ندارد. منظورم این است که تفاوت اساسی بین جو سیاسی نیم قرن گذشته با سالهای 1960 و اوائل سالهای 1970 در کشورهای غربی وجود داشته و دارد و این حرف به این معنی نیست که در این کشورها در نیم قرن حاضر بهشت بوده بلکه به این معنی است که اساساً زندگی معمولی در این کشورها حاکم است و از حرکتهای رادیکال سیاسی سالهای 1960 خبری نیست و خود این موضوع بر فعالیتهای همه ی نحله های اپوزیسیون سیاسی ایرانی نیز تأثیر اساسی داشته و دارد. در نتیجه به جای متهم کردن نحله ها و فعالان مختلف اپوزیسیون خارج برای بسیاری از کاستی ها بهتر است به این واقعیت نیز توجه داشت و بسیاری از انتظاراتی که از اپوزیسیون خارج در مقایسه با اپوزیسیون زمان رژیم پیشین وجود دارد، بیشتر به خود این واقعیت کشورهای غربی مرتبط است چون ایرانیانی که در خارج هستند نیز در جو سیاسی این کشورها فعالیت می کنند! دوباره تکرار می کنم واقعیت این نیست که این کشورها بهشت بوده یا بهشت هستند و کسی مسأله ای ندارد، بلکه واقعیت این است که جوّ سیاسی فعالی به معنی سالهای 1960 وجود ندارد و خود این موضوع بر اپوزیسیون ایرانی خارج کشور در 44 سال گذشته تأثیر مهمی داشته و دارد! س.ق.

پی نوشت 11 آبان 1399: ترقی خواهی در عصر کنونی-جزوه ی دوم

PS 11/1/20: Progressiveness in the Present Epoch-Second Booklet

پی نوشت 27 مهر 1397: پاسخی به خانم بهاره هدایت در مورد مبارزه بدون خشونت

متأسفانه همه آنچه در انتخابات هفتم اسفندماه 1394 اتفاق افتاد بعنوان اختلاف در مورد تحریم یا شرکت در انتخابات مطرح شده، همانگونه که در زمان انقلاب 57 تا سالها بحث در این مورد جریان داشت که انقلاب راه درست بوده یا تعدیل رژیم گذشته را می بایست مدنظر قرار می دادیم، اما موضوع اصلی در هر دو مورد 57 و 94 این بود که جدا از موافقت یا مخالفت با راه انقلاب در 57؛ و جدا از موافقت یا مخالفت با راه اصلاحات و شرکت در انتخابات در 94، آنچه در عمل اتفاق افتاد همسویی بخش عمده جنبش سیاسی و مدنی با حرکتی ارتجاعی در هر دو مورد بود که تاوان اولی را 37 سال است داریم می دهیم و تاوان دومی را معلوم نیست تا کی خواهیم داد. اساس موضوع نیز در مورد اول انقلابی ارتجاعی بود که بطور مفصل سالها پیش بحث شد (1) و در مورد دوم یعنی اصلاح طلبی ارتجاعی، 12 سال پیش بحث شد اما بازهم در هفتم اسفند ماه 94، حمایت از جریان ارتجاعی در انتخابات، حرکت اصلی مورد حمایت فعالین مدنی و سیاسی بود؛ و نه تنها جریانات اصلاح طلب اسلامی بلکه بخش بزرگی از سکولارهای ایران، رهبری اصلاح طلبی ارتجاعی را در هفتم اسفندماه 94 پذیرفتند (2).

مسأله اصلاً بر سر شرکت در انتخابات یا تحریم نیست؛ آن روش ایجاد تغییر سیاسی است که می تواند در هر برهه زمانی درست یا غلط باشد، اما مسأله اصلی، همسو شدن نیروهای سیاسی و مدنی مترقی با جریانی ارتجاعی است. در مورد تحریم و انقلاب هم همینطور است یعنی تفاوت تحول طلبی ارتجاعی و مترقی اصل موضوع است. کمتر از یک ماه پیش بخش بزرگی از اپوزیسیون ایران به ارتجاعی ترین نیروهایی که ترورهای مخالفان در خارج و قتل های زنجیره ای را در داخل ایران رهبری کرده اند، رأی دادند و این کار به نهایت ارتجاعی را موفقیت برای مردم ایران تبلیغ کرده اند. این بحث، در مورد تحریم یا شرکت در انتخابات نیست، و حتی بیش از یکماه قبل از انتخابات یعنی دو ماه پیش نیز به روشنی این موضوع بحث شده بود که جدا از موافقت یا مخالفت با شرکت در انتخابات، مسأله اصلی تفاوت اصلاح طلبی ارتجاعی و مترقی است (3).

هیچ عذر و بهانه ای برای کسانیکه مردم را اینگونه رهبری کرده اند قابل قبول نیست، چه اصلاح طلب اسلامی باشند و چه سکولار. چهل سال پیش می شد گفت که دانش و تجربه نداشتند و تفاوت جنبش ترقی خواهانه و ارتجاعی را نمی دانستند و اشتباه کردند. اما چهل سال بعد هنوز تفاوت اصلاح طلبی ارتجاعی و ترقی خواهانه را ندانستن و در رهبری جنبش بودن، قابل توجیه نیست آنهم برای کشوری که بیش از 150 سال پیش در آن، قائم مقام ها و امیر کبیر ها راه اصلاح طلبی مترقی را به قیمت ریخته شدن خون خود، نشان دادند.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
IRANSCOPE

http://www.ghandchi.com
بیست و نهم اسفند ماه 1394
March 19, 2016

پانویس:

1. ايران آينده نگر
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIran.htm

2. اصلاح طلبی ارتجاعی
http://www.ghandchi.com/249-ReactionaryReformism.htm

3. بازهم درباره تفاوت اصلاح طلبی مترقی و ارتجاعی
http://www.ghandchi.com/1087-eslahtalabi-e-ertejaei.htm 
 

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران

http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html

SEARCH