Sam Ghandchiسام قندچي پاسخی به خانم بهاره هدایت در مورد مبارزه بدون خشونت
سام قندچی

http://www.ghandchi.com/2304-bahareh-hedayat.htm

 

bahareh-hedayat

 

خانم بهاره هدایت از فعالان اصلاح طلب در ایران هستند. شخصاً با ایشان و همسرشان هیچ آشنایی یا تماسی نداشته و ندارم اما برخی نوشته های ایشان و همسرشان را در اینترنت خوانده ام و برای فعالیتهای آنها احترام قائل هستم. روز گذشته توییتی خانم بهاره هدایت در اینترنت در ارتباط با بحث خشونت منتشر کرده اند به شرح زیر:

 

"#خشونت ما البته در سرکوب و اعدام و حصر نیست، بلکه در حد بضاعت‌مان است؛ در کلام است و در #عدم_رواداری و در پاشیدن تخم نفرت. اینها میراثی است که می‌خواهیم با خودمان به آینده ببریم.." (1)

 

بحث ایشان این است که حتی بیان انزجار در مقابله با جنایات رژیم نظیر سرکوب، اعدام و حصر، خود نوعی خشونت است.  واقعیت اینکه حتی وقتی پلیس کسی را که در حال ارتکاب جرم است در دموکراتیک ترین کشورها، به زور اما به حق در چارچوب قانون، بازداشت می کند، نوعی خشونت قانونی اعمال می کند. البته در اینجا منظور توجیه خشونت ورزی فراقانونی یا غیرقانونی پلیس نیست که در مواردی نظیر قربانیان پزشک احمدی در دوران رضا شاه، یا جنایات ساواک در رژیم شاه، یا بازجویایی ستار بهشتی و محمد راجی در ایرانِ جمهوری اسلامی که به مرگ آنها انجامید (2)، یا رفتار پلیس لوس آنجلس با رادنی کینگ که نه تنها غیرقانونی بلکه ارتکاب جنایاتی آشکار از سوی پلیس بود و البته مورد آخر که در آمریکا بود، خشونت پلیس بطور جدی مورد تعقیب قانونی قرار گرفت و حتی شهردار لوس آنجلس از مقام خود استعفا کرد. لازم به یادآوری است تا به امروز با اینکه از مخالفان سرسخت اصلاح طلبی هستم (3) باید اذعان کنم که حمله خشونت بار امنیتی از سوی هیچیک از هواداران آنها در اینترنت ندیده ام اما از سوی برخی هواداران شاهزاده رضا پهلوی دیده ام (4). با اینحال در اینجا منظور، بحثِ سوی دیگر قضیه مطرح است و در واقع نگاه به رفتار مخالفان با عاملان خشونت است که خانم بهاره هدایت مورد نظر قرار داده اند. سؤال این است که آیا فعالیتهای پیگیر قربانیان هولوکاست را حتی بیش از نیم قرن بعد، برای به دادگاه کشاندن عاملان آن جنایات هولناک که در عرصه عمومی صورت گرفته، می شود نوعی خشونت نامید یا که باید سرمشق قرار داد (5). واقعیت اینکه خشونت بحثی نسبی است. این قلم مطلب زیر را شش ماه پیش در ارتباط با موضوع دیگری منتشر کردم که ممکن است برای درک بهتر این بحث کمک کننده باشد:

 

"در سال 1998 رٌمانی به زبان انگلیسی منتشر شد تحت عنوان پویزن وود بایبِل (6) و یکی از شخصیتهای کتاب که با خانواده خود که مسیحیان بشارتی بودند به آفریقا می رود، بعداً آتئیست می شود و در رابطه با حقوق حیوانات به دیدگاهی افراطی میرسد که می گوید باید از حقوق باکتری ها هم دفاع کرد و نباید آنها را کشت، و به همین دلیل ضد داروهای آنتی بیوتیک می شود چرا که استفاده از آنتی بیوتیک را برای کشتن باکتری ها، قتل موجودات زنده تلقی می کرد. واضح است که چنین دیدگاهی می تواند باعث مرگ بسیاری از بیماران شود. در مذاهبی نظیر بوداییسم با استفاده از منطق، موجودات زنده را طبقه بندی می کنند در حالیکه در مذاهب ابراهیمی خوردن یا نخوردن گوشت حیوانات مختلف را بر اساس حکم الهی و کتب مقدس مقرر کرده اند، و البته برای فلاسفه از ارسطو تا امروز، انسان در صدر طبقه بندی موجودات قرار می گیرد. شاید اگر روزی انسان کاملاً دنیای بیولوژیک را ترک کند، نگاه ما از اساس تغییر کند، اما تا وقتی ما در محدوده بیولوژیک زندگی می کنیم، درجه بندی موجودات بیولوژیک اجتناب ناپذیر است و نمی شود گفت که حیوانات نباید به اصطلاح شهروند درجه دوم تلقی شوند، آنچه برخی فعالان حقوق حیوانات معتقدند و حقوق مساوی برای حیوانات درخواست می کنند، و از دیدگاه آنان، آزمایشهای پزشکی روی حیوانات باید متوقف شود که با این دیدگاه در برابر پیشرفت علم پزشکی در عصر کنونی، مانع ایجاد کرده اند" (7).

 

هم اکنون در رابطه با قتل احتمالی آقای جمال خاشقجي روزنامه نگار واشنگتن پست که متولد عربستان سعودی بود و در ترکیه اقامت داشت، بررسی موضوعی مرتبط با بحث خشونت پلیس در محافل خبری بین المللی در جریان است که برای بویژه ژورنالیستها حائز اهمیت خاصی است چرا که عاملان جنایت، جانِ خود روزنامه نگاران را که پیام آور خبرهای مربوط به نقض حقوق بشر هستند، هدف قرار داده اند (8)، البته در تاریخ ایران نیز جنایت در مورد روزنامه نگاران کم نبوده و همه ما درباره آتش زدن کریم پور شیرازی در دوران شاه و قتل های زنجیره ای در رژیم اسلامی می دانیم که با هدف تهدید و ارعاب کسانی بود که معترضان و خبررسانهای نقض حقوق بشر بودند.

 

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،

 

سام قندچی

IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com

بیست و هفتم مهرماه 1397
October 19, 2018

 

پانویس:

 

1. توییت بیست و هفتم مهرماه 1397 بهاره هدایت

https://twitter.com/HedayatBahare/status/1053160850352205824

 

2. امنیتی های ایران، از پزشک احمدی و ساواک تا بازجویان ستار بهشتی و محمد راجی
http://www.ghandchi.com/1965-mohammad-raji.htm

 

3. مقالاتی درباره اصلاح طلبی
http://www.ghandchi.com/eslahtalabi.htm

 

4. آقای رضا پهلوی دوباره ساواکی های هوادار شما در آمریکا حمله اینترنتی آغاز کرده اند

http://www.ghandchi.com/2305-reza-pahlavi-savak.htm  

 

5. از یهودیان بیاموزیم
http://www.ghandchi.com/372-genocides.htm
Let's Learn from the Jews
http://www.ghandchi.com/372-genocidesEng.htm

 

6. The Poisonwood Bible
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Poisonwood_Bible

 

7. بحثی درباره حقوق حیوانات در حاشیه فاجعه تأثرانگیز نسیم اقدم
http://www.ghandchi.com/2001-heyvaanaat.htm

 

8. درسی که از قتل جانگداز خاشقجي می توان آموخت
http://www.ghandchi.com/2302-khashoggi.htm
A Lesson to be Learned from Khashoggi's Heinous Murder
http://www.ghandchi.com/2302-khashoggi-english.htm 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

متون برگزیده سام قندچی

 

 

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html

 

 

 

SEARCH