سی دی اس دی:
کانونهای دفاع
از سکولار دموکراسی
سی دی اس دی:
کانونهای دفاع
از سکولار دموکراسی
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/4303-cdsd.htm
CDSD: Centers to Defend Secular Democracy
http://www.ghandchi.com/4303-cdsd-english.htm
مطالب مرتبط: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
در 43 سال گذشته بعد از انقلاب 57، تشکیلاتهای متعددی برای دفاع از حقوق بشر ایرانیان چه در داخل کشور و چه در خارج شکل گرفتند (از جمله کانون مدافعان حقوق بشر در سال 1381 به رهبری خانم شیرین عبادی) که خدمات زیادی به جنبش آزادیخواهی ایرانیان در این سالها کردند و همچنان به اشکال مختلف خدمت می کنند. پانزده سال پیش در سال 1386 این نگارنده در مقاله ای تحت عنوان «سکولاریسم آینده ایران را رقم خواهد زد»، خاطر نشان کردم که برخلاف تجربه ی کشورهای بلوک شرق، برای ایران و کشورهای تحت سلطه ی اسلامگرایی، «سکولاریسم»، در محوریت قرار دارد! کمتر از یکسال پیش ما شاهد فاجعه ی بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان بودیم و این نگارنده در مقاله ای تحت عنوان «آینده نگری: در محوریت قرار دادن حقوق بشر در افغانستان در 20 سال گذشته، اشتباه بود»، دوباره به این موضوع اشاره کردم! واقعیت این است که با شکل گیری کانونهای قدرت کوکلاکس کلانهای اسلامی در نقاط مختلف جهان، کانونهای دفاع از سکولار دموکراسی با وظائف مختلف چه در ایران و چه در نقاط دیگر جهان لازم هستند همانطور که کانونهای مدافعان حقوق بشر با وظائف مختلف وجود دارند، از سازمان عفو بین الملل در جهان تا دهها سازمان حقوق بشری در میان ایرانیان.
حتی در سازمان ملل نیز ارگانهای حمایت از حقوق بشر وجود دارد در حالیکه ارگانهای حمایت از سکولار دموکراسی وجود ندارند و فعالیت برای ایجاد چنین ارگانهایی در سازمان ملل ضروری است. در واقع، جهان غرب حدود 500 سال از تجربه ی مبارزه برای سکولاریسم دور است و حتی درک درستی از اسلامگرایی ندارد. در رژیم اسلامی ایران، افغانستانِ طالبان و حکومت پیشین داعش در موصل و رقه، مسأله اساساً این نیست که کارهای فراقانونی می کنند، قانونشان قران است، و به همین دلیل دست می برند، قصاص و سنگسار می کنند، و همجنسگرایان را از صخره به پایین پرتاب می کنند. تجربه ی مشابه غرب زمانی بود که کلیسای کاتولیک جوردانو برونو را در سال 1600 زنده زنده در آتش سوزاند و می توانید توصیف وضعیت واتیکان در آن تاریخ را در نقل قول مختصری از مقاله ام که لینک شده و در زیر می آورم مطالعه کنید و بببنید که مشکل در آنزمان در غرب در مورد چنان فاجعه ای، فراقانونی عمل کردن کلیسا نبوده که سازمانهای حقوق بشری در غرب امروز کانون توجهشان است بلکه، مشکل، خودِ قانون قرون وسطایی بوده که حتی کسی نام «قانون» روی آن نمی گذاشت، وقتی قانون مفهومی مدرن است، در حالیکه در رژیمهای قرون وسطایی احکام الهی معیار قضاوت بود، دقیقاً آنچه اسلامگرایان امروز در ایران و خاورمیانه و نقاط دیگر جهان دنبال می کنند، یعنی *شریعت*! اینهم توصیفی از واتیکان هنگام سوزاندن جوردانو برونو:
"برای سال 1600 بیش از سه ملیون نفر در رم جمع شده بودند. راهپیمائی زوار، و شلاق زدن به خود، برای طلب بخشش از گناهان. با چندین برابر شدن دزدی و قتل، شهر در آشفتگی بود. عدد 1600 [در لاتین] از یک رقم نه و یک رقم هفت تشکیل شده، و معنائی سحر انگیز داشت: شاید حاکی از آن بود که پایان نزدیک است. پیامبران غیبگوئی میکردند. درهمین حال، توبه کاران که انتظار داشتند قبل از دیر شدن، آمرزش لازم از گناهان را دریافت کنند، از طرف رمی های شریف سر کیسه میشدند. یک جاذبه ثانوی در 17 فوریه اعلامیه اش در آمد. نولان [جوردانو برونو]، سر سخت ترین مرتد، در پیازا سنتا فیئور به آتش کشیده میشد. شاهد مراسم هم یک آلمانی بود که به مذهب کاتولیک گرویده بود، محققی با نام کاسپر شاپ که در هیچ منازعه الهیات غایب نبود. وی مانند لاشخوری در انتظار واپسین روزهای برونو است، تا که آخرین کلمات وی را برچیند و پخش کند. ما به او برای گزارش مقاومت برونو در برابر قاضیان خوددر سنتا ماریا سوپرا مینرو مدیونیم: "من به جرئت میگویم که شما بیش از من که دریافت کننده حکم هستم، از دادن حکم علیه من هراس دارید." و پس از سوختن، شاپ به این شرح، واقعه را با نگاهی مملو از کینه، بغض، و حسرت به رئیس دانشگاه آلدورف گزارش میکند: " بدینگونه وی با حالتی تأسف بار از طریق کباب شدن هلاک شد، و او میتواند برود و در آن دنیاهای خارق العاده که خیال بافی کرده بود بگوید، که چگونه در این جهان با کافران خدانشناس در رم رفتار میشود". شاپ یک دهه بعد دوباره در سلول کمپانلا ظاهر میشود وبه ظاهر قول میدهد که برای رستگاری برونو کوشش کند، وقتیکه در واقع مشغول سرقت آثار ادبی دستنوشته هائی بود که میتوانست به انها دسترسی یابد."*
[Frank R. Manuel and Fritzie P. Manuel, Utopian Thought in the Western World, 1979, P. 241]
ضرورت ایجاد کانونهای دفاع از سکولار دموکراسی بویژه برای روبرو شدن با واقعیت قرون وسطایی رژیم، تشکیلاتها، و گروههای متعدد اسلامگرا که نیم قرن است در پی احیای چنین جامعه ای هستند که در بالا توصیف شده است، و در واقع یک نمونه ی کوچک از نوع فعالیتهایی که در این نوشتار، کانونهای دفاع از سکولار دموکراسی (سی اس دی سی) نامیده ام، تشکیلات «جنبش سکولار دموکراسی» و «مهستان» آن و حزب سکولار دموکرات ایرانیان است که در یک دهه ی گذشته دکتر اسماعیل نوری علا شکل داده اند. امیدوارم تلاشهای دوستانی نظیر خانم مسیح علینژاد که فعالیت حقوق بشری شان در واقع با چنین درکی از اسلامگرایی است، از سوی ایرانیان و جامعه ی بین المللی مورد حمایت بیشتر قرار گیرد.
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
27
خرداد
ماه 1401
June 17,
2022
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای
حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html
