آیا جمهوریخواهان آینده نگر نباید با آقای رضا پهلوی و مجاهدین متحد شوند
سام قندچی

http://www.ghandchi.com/3022-jomhouri-etehad.htm

مطالب مرتبط: 1    2    3    4    5    6    7   8    10    11

واقعیت این است که بدون متحد شدن جمهوریخواهان با آقای رضا پهلوی و مجاهدین نمیتوان در آینده ی نزدیک به تغییر رژیم در ایران رسید. حالا سؤال این است که آیا بعد از تغییر رژیم به این شکل، مجاهدین یا سلطنت طلبان قدرت را خواهند گرفت یا جمهوریخواهان سکولار دموکرات؟ از دیدگاه اینجانب برنامه ی جمهوریخواهان آینده نگر بهترین طرح برای آینده ی ایران و محصول بیش از 150 سال جنبش سکولار دموکراتیک ایران است. آیا ممکن است مثلاً آمریکا، سلطنت را به ایرانیان تحمیل کند؟ در گذشته اینطور فکر می کردم اما واقعاً بعد از بررسی تجربه ی جنبش سبز می بینم که اگر اصلاح طلبان 10 سال پیش پیروز شده بودند، آمریکا نه تنها آنها را قبول می کرد، بلکه حتی حاضر بود به موفقیت آنها کمک رساند، و در عمل نیز بعد از امضای برجام، آمریکا حمایت خود را از سکولار دموکراتها کاهش داد تا اصلاح طلبان تقویت شوند. اینکه اصلاح طلبان در جنبش سبز برای سرنگونی رژیم اقدام نکردند، تصمیم خود آنها بود وقتی میلیونها نفر در خیابانها تحت رهبری اصلاح طلبان بودند و آن جمعیت می توانست با هدایت رهبران اصلاح طلب زندانیان سیاسی را آزاد و بعد هم رادیو تلویزیون و مراکز دولتی را به تسخیر خود درآورد. آقای میرحسین موسوی نخواست که قدرت را کسب کند و این موضوع صریحاً همان 9 سال پیش یعنی قبل از حصر، بحث شد. منظور اینکه آمریکا با هرنیرویی که در ایران موفق شود کار خواهد کرد و اگر واقعاً جمهوریخواهان آینده نگر موفق شوند، آمریکا نیز مسأله ای نخواهد داشت. اگر هم موفق نشویم و سلطنت طلبان یا مجاهدین قدرت را بگیرند، مانعی ندارد و بعنوان اقلیت فعالیت خواهیم کرد. این رژیم اسلامی 40 سال است به جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر هیچ امتیازی بعنوان اقلیت نداده، نه اجازه ی انتخاب شدن داریم و نه اجازه ی تشکیل احزاب، چرا از پیروزی سلطنت طلبان و مجاهدین باید بترسیم، مگر بدتر از اینهم می شود؟ البته همانطور که نوشتم شخصاً فکر می کنم جمهوریخواهان آینده نگر بهترین برنامه را برای آینده دارند. حالا آیا چپ از جمله نیروهای اتنیکی چپ نیز به این اتحاد خواهند پیوست؟ همانطور که 10 روز پیش بحث شد اکثریت چپ و آنچه «چپ سابق» خوانده می شود، به غیر از آنارشیستها، اعتماد به نفس برای گرفتن قدرت را از دست داده اند و آنارشیستها نیز با گرفتن قدرت و تشکیل دولت از اساس مخالفند و در نتیجه اکنون عملاً کمونیستها که بیشتر به وجود همین رژیم راضی هستند و روابط این رژیم را با روسیه و چین دلگرم کننده می دانند، و نگرانی شان بیشتر از آمریکا است تا از رژیم اسلامی! به هر حال اگر رژیم تغییر کند، آنها نیز مشکلی نخواهند داشت و به همین کارهایی که اکنون انجام می دهند، می پردازند و تازه آزادتر خواهند بود. بخش مهمی از چپ نیز مصدقی شده اند و بیشتر باید به آنها بعنوان جبهه ملی نگاه کرد و جبهه ملی نیز اساساً یک نیروی اصلاح طلب سکولار است و اگر این رژیم تغییر کند مشکلی نخواهند داشت و در رژیم بعدی به همین شکل اما راحت تر به تلاش های خود برای اصلاحات مورد نظرشان، ادامه خواهند داد. اصلاح طلبان اسلامی و ملی مذهبی ها نیز همین تلاشهای برای اصلاحات حکومتی را که امروز می کنند با دغدغه ی کمتر می توانند بعد از تغییر رژیم انجام دهند. ماجراهای "سوریه ای شدن" نیز با این رژیم بدتر است یعنی این رژیم اسلامی ایران بود که حتی جنبش دموکراتیک را در سوریه به آن روز انداخت چون حاضر نیست با هیچکسی کنار بیاید، حتی اکنون خودِ بشار اسد در سوریه که اتفاقاً سکولار است، به همراه روسها بیشتر با نیروهای مختلف از جمله کردهای سوریه دارند کار می کنند، و حتی امروز هم جریانات وابسته به رژیم اسلامی ایران در سوریه هستند که سنگ می اندازند؛ یعنی در صورت بقای این رژیم اسلامی در ایران که 40 سال است حتی حق انتخاب شدن به سکولار دموکراتها در انتخاباتها نداده و همه ی این سالها اجازه ی تشکیل احزاب سکولار را نداده و فقط می خواهد سکولاردموکراتها لشگر صفهای انتخاباتی باشند، خطر به اصطلاح "سوریه ای شدن" ایران بیشتر در تداعی با این حاکمیت است تا در صورت تغییر رژیم چرا که اپوزیسیون مسالمت آمیز حق حیات ندارد و تکان بخورد یا در زندان است و یا در پای جوخه های اعدام یا هدف تک تیراندازان رژیم در خیابانها. نمی دانم اپوزیسیون، "سوریه ای شدن" را به چه می گوید، اما اسم این قتل عام خیابانی آبان98 از 2000 نفر که رویترز از آمار رسمی 1500 کشته نوشته، پس چیست؟ به اصل بحث برگردیم، نیروهای اتنیکی نیز چنین تحولی را به هر نتیجه ای که برسد، به نفع خود خواهند دانست چرا که وضع آنها نیز بدتر از آنچه هست نخواهد شد. در نتیجه بنظر میرسد حلقه ی کلیدی تغییر رژیم، همکاری جمهوریخواهان سکولار دموکرات آینده نگر با آقای رضا پهلوی و مجاهدین خواهد بود و در قدم اول نیز همکاری نزدیک جمهوریخواهان آینده نگر با آقای رضا پهلوی که دو روز ییش مورد بحث قرار گرفت، ضرورت دارد.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،

سام قندچی

IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com

دوم دی ماه 1398
December 23, 2019

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
https://sites.google.com/site/futuristparty

SEARCH