آیت الله خامنه ای، انقلاب 98 و اکبر گنجی
سام قندچی

http://www.ghandchi.com/2933-khamenei-akbar-ganji.htm

مطالب مرتبط: 1     2    3     4    5

چند لحظه پیش دو مطلب را که تازه امروز 29 آبان ماه 1398 منتشر شده اند، یکی از آیت الله خامنه ای و دومی از آقای اکبر گنجی، در ارتباط با جنبش حاضر، مورد مطالعه قرار می دادم، و هردو آنها هنوز خود را نماینده ی انقلابی می دانند که 38 سال است مرده، و البته هر یک هم نظرات مخصوص به خود را ارائه کرده است! در این سالها به اندازه ی کافی درباره ی دیدگاه های آیت الله خامنه ای و همچنین در مورد نظرات آقای اکبر گنجی، نوشته ام و حرف تازه ای نیست. اما درباره ی این دو نوشته ای که امروز منتشر شده اند. اگر دوران جنبش سبز سال 1388 بود و مثلاً کسی نظیر آقای اکبر گنجی رهبری جنبش کنونی را به عهده داشت، بعد از این دو نوشته ای که امروز منتشر کرده اند، گام بعدی، رفتن از حرکتِ خیابان به کریدورهای قدرت و بده بستان بین آیت الله خامنه ای و آقای اکبر گنجی می بود، همان وضعی که پس از آخرین تظاهرات بزرگ خیابانیِ تحت رهبری میرحسین موسوی صورت گرفت. اما نه انقلاب98 جنبش سبز است، و نه رهبری آن در دست اصلاح طلبان قرار دارد. و همانطور که پس از خیزش دی ماه 1396 دیدیم، مدتهاست که رهبران اصلاح طلبان در همراهی با نهادهای امنیتیِ رژیم اسلامی درجهت سرکوب انقلاب 21 ایران، عمل کرده اند. البته کاربرد اصطلاح انقلاب98 در این یادداشت به این معنی نیست که این انقلاب لزوماً در این سال 1398 به پیروزی خواهد رسید که شاید هم برسد، با اینحال خیزش آبان ماه 98 پس از یکهفته، از موضوع مخالفت با گرانیِ بنزین فراتر رفته، و در اینکه تطور انقلاب قرن بیست و یکمی ایران در دو سه سال اخیر همچنان ادامه داشته، دیگر تردیدی نیست، و مطمئناً رژیم می تواند این انقلاب را خونین تر کند که در هفته ی اخیر شاهد اعمال خشونت رژیم بوده ایم، یا که رژیم اسلامی می تواند اجازه دهد تحول به یک جمهوری سکولار دموکرات و آینده نگر، به شکل مسالمت آمیز انجام شود، راهی که رهبرانی نظیر مهندس حشمت طبرزدی برایش سالهاست تلاش کرده اند. آقای اکبر گنجی نیز می تواند از جمله به وضع زندگی خانم گلرخ ایرایی و همسرشان آقای آرش صادقی که همچنان در یک قدمی مرگ در زندان با سرطان استخوان دست و پنجه نرم می کند، و همه ی این سالها امثال اکبر گنجی ها درباره ی این ظلمِ آشکار سکوت کردند، نگاهی اندازد و بجای انشاء نوشتن درباره ی بدیهیاتِ مبارزه مسالمت آمیز و گاندی، ببیند که خشونت را رژیم در 40 سال گذشته اعمال کرده و می کند و مشخصاً در یک هفته ی اخیر به اوج رسانده، و شمار تلفات معترضان خیابانی آنقدر بالاست که اینترنت را رژیم کوکلاکس کلان های اسلامی مسدود کرده تا ابعاد فاجعه مشخص نشود، و وظیفه ی هر مدعی اپوزیسیون که در این مورد می نویسد، اول از همه محکوم کردن جنایات اخیر سپاه و بسیج در این هفته است. در واقع این وضعیت را 10 سال پیش در روزهای جنبش سبز پیش بینی می کردم و در نوشته ای تحت عنوان «به کجا میرویم» در دوم مهرماه 1388 دقیقاً این موضوع مورد بحث قرار گرفته بود.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،

سام قندچی

IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com

بیست و نهم آبان ماه 1398
November 20, 2019

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
https://sites.google.com/site/futuristparty

SEARCH