درباره ی احتمال اهدای جایزه ی نوبل به خانم مسیح علینژاد
سام قندچی

http://www.ghandchi.com/3200-masih-alinejad-nobel.htm

مطالب مرتبط: 1     2     3     4     5     6     7     8     9     10     11

همانطور که قبلاً هم گفته ام هیچ آشنایی شخصی و تماسی با خانم مسیح علینژاد نداشته و ندارم و خبرهای ایشان را در اینترنت می خوانم و لحظه ای پیش سخنرانی خانم مسیح علینژاد را در اسلو از توییتر ایشان گوش کردم. چند وقتی است که حملاتی به خانم علی نژاد در مورد شایعاتی مبنی بر احتمال دریافت جایزه ی صلح نوبل توسط ایشان در اینترنت می بینم. شخصاً فکر می کنم هیچ کسی به اندازه ی خانم مسیح علینژاد لیاقت دریافت جایزه ی صلح نوبل را ندارد. صلح با حرفهای ظاهراً نه سیخ بسوزه و نه کباب به دست نمی آید. چهل و یک سال است که جامعه ی ایران گرفتار «دوگانه ی خشونت و عقب نشینی جامعه» است. بدون همکاری تنگاتنگ رهبران اصلاح طلبی اسلامی و حامیان چپی آنها، این جنایات کوکلاکس کلانهای اسلامی در مورد زنان و کل جامعه ی ایران ممکن نمی شد. خانم مسیح علینژاد از هواداران پیشین اصلاح طلبان بودند که نه تنها صف خود را از آنان جدا کردند بلکه با موضع گیری روشن در برابر «دوگانه ی خشونت و عقب نشینی جامعه»، فعالیتی را با طرح چهارشنبه های سفید دامن زدند که در کل جنبش زنان و مبارزات مدنی در ایران «گیم چنجر» بود و مرا به یاد زنده یاد سناتور رابرت برد در آمریکا می اندازند. خانم مسیح علینژاد راه تازه ای را در برابر جنبش مدنی و سیاسی در ایران گشودند و از هرکس دیگری بیشتر شایسته ی دریافت جایزه ی صلح نوبل هستند. اگر قرار بود صلح با شعارهای نه سیخ بسوزد و نه کباب به دست آید، تا به حال ایران گلستان شده بود. خانم مسیح علینژاد حقایق ایرانِ تحت رژیم اسلامی را با مردم ایران و جهانیان مورد بحث قرار داد همانگونه که مارتین لوتر کینگ و رابرت برد حقایقِ در مورد کوکلاکس کلانهای آمریکا را با مردم آمریکا و همه ی جهانیان مطرح کردند.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،

سام قندچی

IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com

پنجم فروردین ماه 1399
March 24, 2020

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
https://sites.google.com/site/futuristparty

SEARCH