آنارشیسم بیان نارضایتی از نهادها و تشکیلاتهای ارتجاعی پوزیسیون و اپوزیسیون است
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/1897-tashkilaat.htm

اگر دلیل رشد آنارشیسم (1) را درک نکنیم نمی توانیم نیازهای جنبش مردم را پیگیری کنیم و کماکان در نقد نادرست آنارشیسم، به تبلیغ تشکیلاتهایی ادامه خواهیم داد که دقیقاً عدم کارایی آنها باعث شده که فعالان اجتماعی آنارشیست شوند، و کوبیدن بر طبل آن تشکیلاتهای مندرس، بیشتر جوانان را بسوی راه حلهای آنارشیستی، سوق می دهد. در اینجا منظور فقط نهادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کهنه شده در جامعه نظیر دولت و مؤسسات مذهبی جمهوری اسلامی نیست، بلکه همچنین اشاره به نهادها و تشکیلاتهای اپوزیسیون سیاسی و مدنی است که قادر به پاسخگویی به نیازهای سیاسی و اجتماعی امروز جامعه نیستند. در سالهای 1960 در آمریکا در زمان مبارزات ضد جنگ ویتنام تشکیلاتی دانشجویی در آمریکا به وجود آمد بنام اس دی اس. این تشکیلات اساساً از آنارشیستها تشکیل شده بود. در آنزمان در آمریکا نه تنها حزب دموکرات و حزب جمهوریخواه وجود داشتند بلکه حتی حزب کمونیست طرفدار شوروی هم در آمریکا هنوز نفسی می کشید و گروه های مائوئیست و فمینیست نیز وجود داشتند، با اینحال اس دی اس که رهبری اصلی مبارزات آن روز بود از آنارشیستها تشکیل شده بود. دلیل این امر این واقعیت بود که جوانان آن دوران در آمریکا نه تنها نهادهای سیاسی کشور را مسؤل جنگ در ویتنام می دیدند و در مقابل آن نهادها برخاسته بودند، بلکه دیگر از هر تشکیلات و نهادی حتی احزاب اپوزیسیون نیز نا امید شده بودند چرا که آن تشکیلاتها نتوانسته بودند کاری کنند و راه حل هایشان به بن بست رسیده بود و به همین دلیل جوانان کلاً در مخالفت با هرگونه نهاد و تشکیلات برخاسته و به آنارشیسم روی آورده بودند و ناگفته پیداست که این خود طنزآلود بود وقتی آنارشیستها که طبق تعریف خود مخالف هرگونه تشکیلات هستند، بزرگترین تشکیلات اپوزیسیونی دانشجویان را در تاریخ معاصر آمریکا یعنی اس دی اس را خلق کردند که رهبری اصلی مبارزات دانشجویی در سالهای 1960 در آمریکا را در دست داشت. منظور در اینجا این حقیقت است که در برخاستن آنارشیسم نوعی حقانیت وجود دارد که بسیاری اوقات از نگاه منتقدان نادیده گرفته می شود، و آن حقانیت نارضایتی به حق از نهادها و تشکیلاتهای ارتجاعی چه در پوزیسیون و چه در اپوزیسیون است که بدون عبور از آنها واقعاً جامعه نمی تواند به راه حلی برای آینده برسد. این موضوعی است که سه روز پیش تلاش شد در نوشتاری تحت عنوان "آینده نگری، آنارشیسم و سکولار دموکراسی" (2) مورد بحث قرار گیرد تا علت شکل گیری احزابی نوین و دیسراپتیو نظیر "حزب سکولار دموکرات ایرانیان" (3) درک شود و اینکه چرا راه حلهای نوین آینده نگر (4) قادر است راهگشای جنبش پیش رو باشد و نه آنکه نظیر برخی در اپوزیسیون (5) مرتب اخبار تشکیلاتهایی را تکرار کنیم که به قول آمریکایی ها بخشی از مسأله هستند و نه گوشه ای از راه حل و دقیقاً عدم کارایی آن نهادها، دلیل بن بستی است که جنبش دموکراسی خواهی ایران پس از 39 سال در برابر جمهوری اسلامی، هنوز به نتیجه نرسیده است وقتی نمی توان انکار کرد که 90 درصد تشکیلاتهای موجود اپوزیسیون بر دیدگاهی ترقی خواه برای عصر کنونی (6)، بنا نشده اند. در نتیجه تعجب نکنیم که برخی فعالان واقعی در جنبش سیاسی ایران به راه حلهای آنارشیستی روی آورده اند و نگارش نقد از دیدگاه های آن انسانهای جان برکف (7)، ابداً به معنی عدم درک حقانیت ناامیدی آنها از تشکیلاتهای موجود نیست.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی

سایت آینده نگر ایرانسکوپ
http://www.ghandchi.com

پنجم بهمن ماه 1396
January 25, 2018

پانویس:

1. درباره جنبش آنارشیستی در ایران
https://goo.gl/c1YGd7

2. آینده نگری، آنارشیسم و سکولار دموکراسی
http://www.ghandchi.com/1887-ayandehnegari-anarchism.htm

3. حزب سکولار دموکرات ایرانیان دیسراپتیو است
http://www.ghandchi.com/1714-isdparty-disruptive.htm

4. سایت تدارک پلاتفرمی برای حزبی آینده نگر
https://sites.google.com/site/futuristparty

5. صفحه ای فیسبوکی که اخبار تشکیلاتها و نهادهای به بن بست رسیده را به تصور راهکار آینده برای ایران منتشر می کند

http://bit.ly/2E8OpZe

6. ترقی خواهی در عصر کنونی- متن کامل - ویرایش دوم
http://www.ghandchi.com/352-taraghikhahi.htm

7. پاسخی به آقای خبات محمد زاده در مورد آلترناتیو آنارشیستی در ایران
http://www.ghandchi.com/1894-khabat-mohammadzadeh.htm