در حاشیه ی
مصاحبه ی عبدالله مهتدی با دویچه وله
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/4436-abdullah-mohtadi-dw.htm
مطالب مرتبط: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
دو روز پیش دوست عزیز آقای عبدالله مهتدی در یازدهم اسفند ماه 1401 مصاحبه ای * داشتند با آقای بهنام باوندپور سردبیر بخش فارسی دویچه وله که تمرکز بحثها بر موضوعاتی بود که در ارتباط با انقلاب 21 ایران، در پی ائتلاف آستانه ی سال نو جهانی 2023 مطرح، و از جمله در نشست جرج تاون دنبال شدند. آنچه در اینجا می خواهم بحث کنم موضوعاتی نیست که در 44 سال گذشته درباره ی کردستان مورد بحث قرار داده ام. فقط می خواستم موضوعی را در مورد مقایسه ی ایران و عراق در رابطه با بحث کردستان تأکید کنم. در عراق، کردستان شاید تنها بخشی از آن کشور است که جنبش مردم، اساساً سکولار است و نه مذهبی، در حالیکه در بخشهای عرب نشین سنی و شیعه در عراق، اساساً جنبشِ سکولار، بسیار ضعیف است! در حالیکه در سراسر ایران، جنبش سکولار دموکراسی در 44 سال گذشته رشد چشمگیری داشته که باید کردیت آنرا به رشد جنبش مدنی در سراسر ایران بعد از انقلاب 57 داد! این واقعیت، از اساس تجربه ی ایران و عراق را، در زمینه ی موضوع کردستان، از هم تفکیک می کند، و متأسفانه بسیاری از بحثهایی که در رابطه با کردستان مطرح می شود، با الگوبرداری از کردستان عراق همراه است و در واقع این کار هم از سوی برخی نیروهای سیاسی کرد و هم از سوی برخی نیروهای سیاسی غیرکرد انجام می شود که سلامت دیالوگ را سالهاست تحت الشعاع قرار داده است! نه تنها کردستان عراق که بخشی از کردستان عثمانی بوده و بعد از سقوط عثمانی در جنگ جهانی اول، تجزیه شده و بصورت بخشی از کشور عراق در آمده، مسائل خاص خود را دارد که اساساً با کردستان ایران متفاوت است وقتی حتی قبل از صفویه نیز در دوران مغول توسط خاندان اردلان نظیر مناطق دیگر ایران مثلاً ناحیه ای که امروز استان فارس خوانده می شود، حکمرانان خود را داشتند، و در همکاری با دولت مرکزی کار می کردند، که از جمله در کتاب کردستان این نگارنده، به تفصیل بحث شده است. و در نتیجه بحثهای پ.ک.ک ترکیه که توسط حزب پژاک در ایران تبلیغ می شود گمراه کننده هستند! با اینهمه، اینکه عده ای در کردستان ایران دیدگاههای استقلال طلبانه ی پژاک را داشته باشند حقشان است و همانطور که آقای مهتدی به درستی اشاره می کند، قرار نیست در ایران سکولار دموکرات آینده حق بحث نظرات خود را نداشته باشند و همانطور که صاحب این قلم بارها نوشته ام، باید هرکسی در ایران حق داشته باشد پتیشن برای جدایی هر بخش ایران تهیه کند و وقتی تعداد امضاکننده به حدنصابی که پارلمان دموکراتیک کشور تعیین می کند برسد، پتیشن باید بتواند در مجلس سکولار دموکرات آینده مطرح شود. این حق دموکراتیک مثلاً در آمریکا وجود دارد و پتیشن هایی به کرات برای تقسیم مجدد و حتی جدایی کالیفرنیا و تگزاس، بارها در همین آمریکا در 250 سال گذشته مطرح شده و می شود. در نتیجه اینکه امروز تأکید بر یکپارچگی ملی در وحدت اپوزیسیون می شود ابداً به معنی نفی حقوق کسانی نیست که خواستار طرح بحثهای استقلال طلبی در ایران باشند که حقی دموکراتیک است و پاسخ به آن هم ابداً نباید با جنگ و خونریزی باشد، چه امروز و چه در آینده. در واقع همانطور که اشاره شد اینها مسأله ی ایران نیست که کل جامعه اساساً دیگر سکولار دموکرات شده هرچند رژیم اسلامی همچنان دارد حکومت مذهبی را بر مردم کشور تحمیل می کند! بازهم با بهترین آرزوها برای دیالوگهای سودمندی نظیر مصاحبه ی دو روز پیش دوست عزیز آقای عبدالله مهتدی با دویچه وله!
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
14
اسفند ماه
1401
March 5, 2023
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای
حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html