برای دوستانی که در
داخل کشور در پی جایزه ی شجاعت، به مسیح علینژاد متلک پراکنی می کنند
برای دوستانی که در
داخل کشور در پی جایزه ی شجاعت، به مسیح علینژاد متلک پراکنی می کنند
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/4368-masih-alinejad.htm
پی نوشت 8 آبان ماه 1401: این دوستان فقط به خانم مسیح علینژاد توهین نمی کنند، بلکه از «آقای هالو» نیز بعنوان "دلقکی" که به مثابه اپوزیسیون در خارج مطرح می شود نام می برند؛ و می گویند چرا برای آزادی زندانیان سیاسی نظیر خانم مریم اکبری منفرد و یا خانم زینب جلالیان کاری در خارج کشور انجام نمی شود! من از خوانندگان خواهش می کنم روی نام هریک از این 4 نفر در این پی نوشت کلیک کنند و کمی وقت بگذارند و مطالب لینک شده را با دقت مورد مداقه قرار دهند و خود قضاوت کنند. س. ق.
دوستان گرامی، شما که از وضعیت فعالیت سیاسی در خارج کشور در این 44 سال خبر ندارید به راحتی با حرفهای آدمهای مغرض در مورد فعالیتهای خانم مسیح علینژاد تحریک می شوید. سالها پیش در مورد فعالیت سیاسی در خارج کشور بعد از انقلاب نوشتم و اساساً تا همین روزهای خیزش اخیر که تظاهراتهایی نظیر تورانتو و برلین راه افتاد، چندان تغییری در فضای خارج صورت نگرفت و حتی فعالان باسابقه در خارج اساساً اصلاح طلب بودند و حتی تا چند روز پیش می خواستند فائزه ی هاشمی را برای مذاکره با رژیم علم کنند، و خودشان از راه اندازان و حامیان نایاک بودند و نمی خواهم از کسی نام ببرم این جو سیاسی خارج کشور بود و شاید یکماه هم نیست که تغییر کرده! اصلاً کسی که نایاک را راه انداخت از شخصیتهای قدیمی کنفدراسیون بود که چند سالی است فوت شده و در موردش قبلاً بحث کرده ام و اینجا اصلاً نمی خواهم در مورد این موضوعات بنویسم که 30 سال است بحث کرده ایم. خانم مسیح علینژاد تنها کسی است که واقعاً کاری هم طراز با فعالیتهای کنفدراسیون را راه اندازی کرد وقتی از اصلاح طلبان برید! درست است که در صدای آمریکا کار می کند اما حتی یک نفر از شما فعالان داخل ایران یکروز هم نمی توانید در محدودیتهای آنجا کار مفیدی راه اندازی کنید. دوستانی که در این سالها خارج آمدند و برگشتند و در عمل اینگونه به اصطلاح امکانات را تجربه کردند می توانند به شما بگویند! یک عده ای هم از روی حسادت به مسیح حمله می کنند. در همه ی 40 سالی که بعد از انقلاب در خارج بودم، مسیح علینژاد تنها کسی است که دیدم از زندگی اش واقعاً مایه گذاشته و صادقانه برای مردم ایران فعالیت کرده است. روز گذشته هم که جایزه ی شجاعت را گرفت اعلام کرد که پیامی ندارد و پیام رسانِ مردم ایران است. و حرفش هم شکسته نفسی قلابی نبود. ما که جو سیاسی آمریکا را می شناسیم می فهمیم که کسی واقعاً معنای حرفها و کارهایش در اینجا چیست! شخصاً حتی یکبار هم با مسیح حرف نزده ام و او را ندیده ام و کارهایش را نظیر کارهای فعالین دیگری که از دور می بینم مورد توجه قرار داده ام. انقدر از مسیح بدگویی نکنید و متلک پراکنی راه نیاندازید. بس کنید. آنها که دلیل خودشان را دارند که به او ضربه بزنند مورد خطاب من نیستند؛ اما، دوستان با صداقتی که در جنبش فعال هستند به این حرفهای بیهوده دامن نزنید. فعالیت در خارج در این سالها بسیار سخت تر از ایران بود چون اساساً بویژه در آمریکا، برعکس دوران ضد جنگ ویتنام اینجا در وضعیت نرمال بود و در نتیجه آدمی که حتی به این موضوعات سیاسی ایران فکر کند، عجیب و غریب جلوه می کرد تا چه رسد بخواهد فعالیتی را سازمان دهد. همچنین در سطح کلی تر، معنای سیاست در آمریکای امروز با دوران جفرسون از زمین تا آسمان فرق دارد، و از نگاه مردم سیاستمداران معادل فروشندگان اتوموبیل دست دوم هستند. به هر حال اگر هم کسی مانند مسیح از حرفه ی روزنامه نگاری خود توانسته فعالیت عملی واقعی سیاسی به معنی آنچه امروز در جنبش ایران فهمیده می شود برای کمک به مبارزات مردم ایران راه بیاندازد شایسته ی تحسین است نه آنکه مرتب بخواهیم نابودش کنیم. ببخشید به اندازه ی کافی موعظه کردم. با بهترین آرزوها برای همه ی دوستان در این روزهای انقلاب 21 ایران!
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
8 آبان ماه
1401
October 29,
2022
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای
حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html
