پاسخی
به مهندس طبرزدی در مورد اعتماد سازیسام قندچی
پاسخی
به مهندس طبرزدی در مورد اعتماد سازی
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/2540-heshmat-tabarzadi.htm
دوست عزیز آقای مهندس حشمت طبرزدی،
شما جمله ای را روز گذشته در توییتر خود گذاشته اید تحت عنوان:
#طبرزدی: مشکل ما اعتمادسازی است، باید با همدیگر اعتماد کنیم (1). شما
سالهاست که در اپوزیسیون سکولار دموکرات ایران فعال هستید. فرض کنیم ما چند نفری
هستیم در تهران، دو نفر می خواهند بروند بابلسر، دو نفر هم می خواهند بروند شیراز.
هرچقدر هم یکی از دو نفر اول به یکی از دو نفر دوم اعتماد داشته باشد، همه بحث
اعتمادسازی نتیجه ای برای دو نفر اول و یا دو نفر دوم در بر نخواهد داشت. اکنون 40
سال است یک سری بحثها برای اپوزیسیون ایران مشخص است یعنی که ما حکومت اسلامی نمی
خواهیم، پس نمی توانیم با مجاهدین یا اصلاح طلبان به جایی برسیم یعنی اگر آنها به
قدرت برسند باید امیدوار باشیم به ما این آزادی را بدهند که برای نظرات خود تبلیغ
کنیم و آنها هم باید امید مشابهی داشته باشند که اگر ما به قدرت برسیم به آنها
اجازه فعالیت آزاد بدهیم، و برای تغییر رژیم کنونی نیز در بعضی آکسیونها با آنها می
توانیم همکاری کنیم و در برخی آکسیونها نیز نمی توانیم. دلیلش هم بی اعتمادی به
یکدیگر نیست بلکه همانطور که گفتم یکی می خواهد برود شمال و دیگری می خواهد برود
جنوب. با سلطنت طلبان و کمونیستها نیز همینطور است. در همین آمریکا همه این
نیروهایی که می گویید نظیر کمونیستهای آمریکایی یا جریانات مسیحی-سیاسی یا اسلام
سیاسی و امثالهم که می خواهند
آمریکا دولت مذهبی داشته باشد، وجود دارد. اگر نیرویشان زیاد شود شاید بتوانند
نماینده ای هم به کنگره بفرستند. حتی جریان کالت مذهبی ساینتالوژی، اگر اشتباره
نکنم تا آنجا که به خاطر دارم دو تا نماینده در کنگره آمریکا دارد. منظور اینکه
واقعاً بسیاری از بحثهای درون اپوزیسیون فقط اتلاف وقت است. مثلاً شما در فیسبوکتان
مطلبی می گذارید و یکی از این هواداران شاهزاده رضا پهلوی زیر آن می نویسد، زنده
باد رضا پهلوی. این به چه درد می خورد. اگر می خواهد خب برود و با شاهزاد رضا پهلوی
سازمانی را که دوست دارد بسازد. باید یکبار به او گفت که ما جمهوریخواهان
سکولاردموکرات و آینده نگر، رهبران خود را از میان جمهوریخواهان سکولاردموکرات و
آینده نگر انتخاب می کنیم یعنی آنهایی که در این 40 سال برای چنین برنامه ای تلاش
کرده اند، و این کار ما به این معنی نیست که با پادشاهی خواهان، مجاهدین، اصلاح
طلبان اسلامی، یا جریانات سیاسی که می خواهند دولتهای قومی تشکیل دهند، دشمنی داریم
و مسأله بی اعتمادی هم نیست، اما راه و مقصد ما متفاوت است نظیر کسی که می خواهد برود
شمال
و آنکه می خواهد برود جنوب، دو مقصد متفاوت داریم، و البته امیدواریم روابطمان با
نیروهای دیگر در سیستمی دموکراتیک در آینده به تقابل مسلحانه نکشد، و هر
نیرویی بتواند آزادانه برای برنامه خود تلاش کند، اما مطمئناً ما امروز برای به قدرت
رساندن پادشاهی در ایران فعالیت نمی کنیم. واقعاً گویی 40 سال است که داریم با
رودربایستی حرف میزنیم و به همین دلیل هم رشد نمی کنیم. امروز بعد از 40 سال،
برنامه نظری و سیاسی احزاب جمهوریخواه سکولاردموکرات و آینده نگر روشن است و نباید
به مردم گفت که ما نمی دانیم چه می خواهیم، چون واقعاً خوب می دانیم چه می خواهیم و لازم است به مردم این حقیقت را بگوییم و اعتماد به نفس، مهمترین
اعتمادسازی است که لازم داریم، و حتی مهمتر از آن اجتناب از بحثهای تکراری بویژه با
پادشاهی خواهان ایران که حرفی برای گفتن ندارند و مرتب دوست دارند بگویند که ما نمی
دانیم چه می خواهیم، اتفاقاً هم ما خوب می دانیم چه می خواهیم یعنی
جمهوری سکولار دموکرات و آینده نگر، و هم آنها خوب می دانند چه می خواهند یعنی
احیاء رژیم پهلوی و می خواهند از ما سوء استفاده کنند، و ابداً این حرف به معنی دشمنی با
پادشاهی خواهان، یاگروه های اتنیکی یا اصلاح طلبان و اصولگرایان اسلامی
نیست، و اینکه
برنامه احزاب سکولاردموکرات و آینده نگر با آنها فرق دارد، توهینی به جریانات
دیگر نیست، و چرا رودربایستی داریم که بگوییم اختلاف روشن برنامه های ذکر شده در
بالا، اختلافی در حد تفاوت رفتن به شمال یا به جنوب، بیان واقعیت است (2). اگر در همین آمریکا کسی بیاید در کنگره حزب دموکرات و بخواهد برای
حزب جمهوریخواه آمریکا تبلیغ کند، به او محترمانه می گویند که اینجا متعلق
به حزب دموکرات است. اگر به کلیسایی بروید و بخواهید قرائت قران کنید، به شما می
گویند محل را ترک کنید، و این کار به معنی بی احترامی به اسلام یا فقدان دموکراسی نیست. دموکراسی یعنی هم
حزب جمهوریخواه و هم حزب دموکرات و هم احزاب دیگر در آمریکا می توانند وجود داشته و کنگره خود را
برگزار کنند؛ هم مسیحیان می توانند کلیسای خود را داشته باشند و هم مسلمانان می
توانند مسجد خود را بسازند و در آن قرائت قران کنند. متأسفانه گویا جمهوریخواهان
ایران یا خجالتی هستند و یا درک درستی از دموکراسی ندارند و مرتب دوست دارند موفقیت
جلسات خود را با این معیار بسنجند که چند نماینده از جریانات پادشاهی خواه، اصلاح
طلبان اسلامی و غیره در آن مهمان بوده اند، بجای آنکه تمرکز فکر خود را بر رشد
تشکیلات سیاسی جمهوریخواهان سکولاردموکرات و آینده نگر گذاشته و میزان موفقیت خود
را در ساختن کادرهایی که با برنامه های حزب خودشان آشنا هستند، ارزیابی کنند. در 40
سال گذشته شاید جریان فکری آینده نگر در داخل ایران که اساساً جریانی جمهوریخواه
است بیشترین رشد دیدگاه آینده نگری را نسبت به کشورهای دیگر جهان داشته است، اما
برای متشکل کردن این نیرو در حزبی جمهوریخواه، سکولاردموکرات و آینده نگر کاری نشده
است. فقط به یکی از نشریات آینده نگری که در داخل ایران منتشر می شود نگاهی
بیاندازید و ملاحظه کنید که بیشتر بحثهای اپوزیسیون که از خارج به ایران وارد می
شود، بیهوده است و ما را به جایی نمیرساند در حالیکه پژوهشهای آنها در داخل ایران
حتی از کارهایی که در کشورهای پیشرفته جهان می شود، جلوتر است، و در مقایسه، جریانات اپوزیسیون
سیاسی ایران در خارج
کشور، هنوز در بحثهای یک قرن پیش دوران مشروطیت هستند. خودتان
«نگاهی
به نشریه آینده نگر اتاق بازرگانی تهران»
در لینک پانویس بیاندازید و قضاوت کنید (3).
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com
بیست و ششم اسفند ماه 1397
March
17, 2019
پانویس:
1. #طبرزدی: مشکل ما اعتمادسازی است،
باید با همدیگر اعتماد کنیم
https://twitter.com/heshmattabarzad/status/1106715698313584640
2. درباره برنامه احزاب سکولاردموکرات و آینده نگر در ایران
https://sites.google.com/site/futuristparty
3. نگاهی به نشریه آینده نگر اتاق
بازرگانی تهران
http://www.ghandchi.com/1198-ayandehnegar-otaaghe-tehran.htm
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای
حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
https://sites.google.com/site/futuristparty
