بحثی بی لفافه با فعالان ایران درباره کمونیسمسام قندچی
بحثی بی لفافه با فعالان ایران درباره کمونیسم
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/2352-bi-lafafeh.htm
دوستان عزیز، فعالان مدنی و سیاسی ایران: هم اکنون در آستانه انقلاب قرن بیست و یکمی ایران (1)، قرار داریم. 40 سال پیش در سال 1357، ایران در وضعیت مشابهی بود. برای بیش از نیم قرن پیش از آن، اکثریت فعالان سیاسی ایران کمونیست بودند البته در طیفهای مختلف. اما مردم ایران حاضر شدند حتی اسلامگرایی را در 1357 انتخاب کنند و کمونیسم را انتخاب نکنند. البته نتیجه چندان تفاوتی نداشت (2). ایران تحت اسلامگرایی همان نکبتی شد که ویتنام تحت کمونیسم. واقعیت این است که در 40 سال گذشته عده ای از فعالان، دیگر از نام کمونیسم دوری می کنند و خود را چپ، آنارشیست، آینده نگر، ملی گرا و غیره می نامند اما هنوز دنبال کمونیسم و مارکسیسم و لنینیسم و مائوئیسم به شکلی دیگر هستند و حتی درباره همه گمراهی سالهای کمونیسم ناب خود حرفی نمیزنند. واقعیت این است که اگر همه مردم ایران می توانستند از ایران فرار کنند، آمریکا را انتخاب می کردند. اما هنوز روشنفکران ما به جای آنکه سمبل خود را امثال جفرسون قرار دهند، دنبال مارکس هستند (3). شکی نیست که افلاطون، هگل و مارکس هم متفکرانی بودند که نظیر موسی، عیسی و محمد نظراتی در تاریخ مطرح کرده اند و می توان از آنها هم درس گرفت با اینحال بیش از نیم قرن است که نوشته هایی نظیر «جامعه باز و دشمنانش» اثر کارل پوپر، نشان داده اند که دیدگاه های مارکسیسم و کمونیسم نابود کننده دموکراسی بوده است و نه پرچمدار آن، و در عمل هم این حقیقت را طی بیش از یک قرن رژیمهای کمونیستی در کشورهای مختلف، ثابت کرده اند. وقت آن است که فعالان سیاسی و مدنی ایران این بار اقلاً به اندازه مردم عادی کوچه و بازار در ایران، واقعیات را درک کنند که مردم ایران کمونیسم نمی خواهند، و این زدن بر طبل کمونیسم را در جنبش روشنفکری ایران خاتمه دهند. دیگر مردم به چه زبانی باید بگویند که کمونیسم نمی خواهند. حالا هم که عده ای از این کمونیستها به قومگرایانی تجزیه طلب تبدیل شده اند و در اتحاد با عده ای دیگر که همچنان خود را چپ می نامند، طرح اتحاد برای تجزیه ایران را بعنوان راه نجات ایران از رژیم اسلامی مطرح می کنند (4). طرحی که باید محکوم کرد. در خاتمه ضروری است خاطرنشان کنیم که جالب است همه این کمونیستهای رنگارنگ خودشان وقتی از ایران فرار کرده اند، غرب را انتخاب کرده اند و نه کشورهای کمونیستی که راه و روش آنها را برای مردم ایران تجویز می کنند.
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com
سوم آذر ماه 1397
November 24, 2018
پانویس:
1. انقلاب 21 ایران
2. کن فیکون مارکسیستی سال 57 در ایران
http://www.ghandchi.com/1303-kon-faya-kun.htm
http://www.ghandchi.com/GitimadariNo3.pdf#page=14
http://isdmovement.com/2017/0417/040717/040717.Sam-Ghandchi-Marxists-Armageddon.htm
https://drive.google.com/file/d/0BzL280jIylYBODc4N1lnRzNDcU0/view
3. اندیشه مارکسیستی و مونیسم -یکتا گرائی
http://www.ghandchi.com/2055-Marxism.htm
Marxist Thought & Monism -Second Edition
http://www.ghandchi.com/2055-MarxismEng.htm
4.
العربیه: اعلام اتحاد 10 جریان سیاسی حول
«جمهوریت، فدرالیسم و دمکراسی» در ایران
https://goo.gl/PhT699
"دبی-العربیه.نت
10 جریان سیاسی مخالف نظام در ایران با اعلام پایبندی با صدور بیانیه‌ای ضمن تاکید
«بر ضرورت اتحاد وسیع برای استقرار دموکراسی، جمهوری و فدرالیسم در ایران و ارزش
هایی چون رواداری، پلورالیسم، جدایی دین و دولت بر مبنای منشور حقوق بشر و همزیستی
همه طیف ها و گرایش های سیاسی دموکراتیک»، اعلام اتحاد کرده و از مردم، نهادها و
احزاب مختلف برای همکاری و همگامی در «مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی» دعوت
کردند. در بیانیه مشترکی که روز 16 نوامبر 2018 توسط اتحاد دمکراتیک آذربایجان –
بیرلیک، جنبش جمهوریخوهان دموکرات و لائیک ایران، حزب تضامن دمکراتیک اهواز، حزب
دمکرات کردستان ایران، حزب دمکرات کردستان، حزب کومه‌له کردستان ایران، حزب مردم
بلوچستان، سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، شورای موقت سوسیالیست‌های چپ ایران و
کومه‌له زحمتکشان کردستان منتشر شد، آمده است: «ما با تاکید قاطعانه بر تدوام و
گسترش جنبش‌های اعتراضی، مدنی و دموکراتیک در ایران و پشتیبانی از مبارزات مردم، از
احزاب، نهادها، سازمان و جریان‌های جمهوری‌خواه دموکرات که خود را با تفاهم‌نامه
زیر همسو می‌دانند، دعوت به همکاری و همگامی در مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی
می‌نمائیم.» امضاکنندگان این بیانیه اعلام کردند علیرغم «دیدگاه‌های اجتماعی و
پیشینه سیاسی متفاوت که بر ضرورت اتحاد وسیع جمهوری‌خواهان دموکرات، برای استقرار
دموکراسی در ایران بر مبنای منشور جهانی حقوق بشر و ضمائم پیوست آن و ارزش‌هائی چون
رواداری، پلورالیسم، جدایی دین و دولت و همزیستی همه طیف‌ها و گرایش‌های سیاسی
دموکراتیک، پایبندیم؛ ما نیروهائی که در راه تداوم، گسترش و تعمیق جنبش اعتراضی
مردم ایران که رنگین کمانی از طبقات، گروه های اجتماعی و نیروهای سیاسی آزادی‌خواه
جامعه می باشد مبارزه می‌کنیم، بر مبارزه مدنی، و دموکراتیک و مسالمت‌آمیز که خصلت
نمای جنبش اعتراضی است، تاکید داریم، تفاهم بر سر این طرح مقدماتی را گامی در جهت
اتحاد گسترده جمهوری‌خواهان ایران می دانیم.» در بیانیه 14 ماده‌ای این اتحاد، ضمن
تاکید بر «پذیرش تعدد هویت‌ها و حقوق ملی-دمکراتیک ملیت‌های مختلف و حق تعیین
سرنوشت»، ایران به عنوان «سرزمینی که در نتیجه همزیستی ملیت‌های، فارس، ترک، کرد،
عرب، بلوچ، ترکمن و دیگر مجموعه‌های زبانی و اقلیت‌های مذهبی و فرهنگی شکل گرفته»
تعریف شده و تاکید شده است که «استقرار نظامی دموکراتیک در شکل جمهوری پارلمانی
مبتنی بر جدایی دین و دولت، تفکیک قوای سه‌گانه، پلورالیسم سیاسی، انتخابی بودن همه
نهادهای حکومت با رای مستقیم مردم و رعایت اصل تناوب قدرت. ما بر این اصل تاکید
داریم که رای مردم یگانه منشاء قدرت و مشروعیت حاکمیت است.» تامین برابر حقوقی
شهروندان، تامین آزادیهای سیاسی، جدایی دین و دولت، تعهد و تضمین حقوق و آزادی
های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و پیمان‌های الحاقی آن، لغو مجازات اعدام،
تامین برابر حقوقی زنان با مردان، تحکیم پایه های دموکراسی در کشور، تامین
فرصتهای برابر برای دسترسی همگان به مسکن، بهداشت، آموزش، اشتغال، فرهنگ و
بیمه های اجتماعی، برقراری روابط سیاسی ایران با همه کشورها بر پایه احترام متقابل،
مخالفت با بنیادگرایی، اعمال خشونت و تروریسم و حق برگزاری اجتماعات، تحصن، اعتصاب،
راهپیمایی و اشکال متفاوت مبارزه» از جمله اموری است که بیانیه این اتحاد نوظهور بر
آن تاکید دارد."
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
