آینده نگری در آنسوی دره-ویرایش دوم*
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/1413-futurism-chasm.htm

پی نوشت 10 آبان 1401: از سایت جنبش: سام قندچی: «آن سوی دره» در سه پرده (ویراست 19 آبان 1401 دکتر اسماعیل نوری علا *)
Futurism on the other Side of Chasm-Second Edition
http://www.ghandchi.com/1413-futurism-chasm-english.htm

مطالب مرتبط: 1     2

هشت ماه پیش در سپتامبر سال 2016، حزب سکولار دموکرات ایرانیان تشکیل شد (1). لازم به یادآوری است که آینده نگری مدرن پس از جنگ جهانی دوم بطور جدی مطرح بوده است (2)، اما اگر بخواهیم از استعاره جفری مور که در سطور زیر توضیح داده می شود بهره ببریم، شاید سالها بعد، روز تأسیس حزب سکولار دموکرات ایرانیان را، بعنوان تاریخی یاد کنیم که آینده نگری برای ایرانیان، از دره ای بزرگ، عبور کرده است.

در سال 1991 آقای جفری مور کتاب جالبی تحت عنوان "عبور از دره" منتشر کرد. کتاب درباره بازاریابی برای شرکتهای تازه تأسیس تکنولوژی های نو نگاشته شده بود. اصل بحث وی این بود که میان کسانی که ویزیونر (3) نامیده میشوند و از اولین کسانی هستند که نوآوریهای تازه را پذیرا میشوند، و آنهایی که پراگماتیست هستند و نوآوریها را در مراحل دیرتری پذیرا میشوند، یک دره فاصله است. یعنی که او یک عدم تسلسل در اینگونه نوآوریهای متحول کننده میدید که نیاز به نگرش استراتژیک به کل محصول و جاسازی آن را برای عبور از آنچه وی یک دره یا شکاف مینامید، لازم میکرد. به عبارت دیگر در آنسوی دره دیگر کسانیکه پتانسیل پذیرا شدن نوآوریهای تازه را دارند، نظیر ویزیونرها نیستند که علاقه وافری به یافتن چیزهای تازه دارند و دنبالش هستند، بلکه آنها، پراگماتیست هستند و برای برآوردن نیازهای مشخص خود به نوآوری تازه روی می آورند هنگامیکه راه حل ها و نوآوریها را، پاسخگوی نیاز مشخص خود، میبینند و به همین علت است که بازاریاب بایستی به مفهوم کل محصول و اینکه در چه جایگاهی میتوان چه نیازی را برآورده کرد، توجه کند، و نه آنکه به دنبال آن باشد که مشتری آینده خود را با بحث جالب بودن نوآوری، و تازه بودن آن، و یا حرف آخر بودن در برابر همه راههای دیگر، مجذوب کند، وقتی اینگونه ویژگی های محصول، اساساً دلیل پذیرا شدن چیزی برای پراگماتیستهای آنسوی دره نیست.
 
اگر بیشتر به جزئیات دقت کنیم، ملاحظه می کنیم که برای ویزیونرها، بحث های طولانی درباره اینکه این نوآوری مهم تر است یا نوآوری دیگر، و یا اینکه در گذشته یا آینده راهکارها چه بوده، ساعات بیشماری را برای جلب شدن آنها به تحول تازه، اشغال میکند، تا که تهییج شوند و نوآوری تازه را بپذیرند. درصورتیکه برای پراگماتیستها مهم این نیست که این نوآوری حرف آخر را میزند، یا چیزی در گذشته یا آلترناتیو دیگری با ادعاهای دیگر چه اندازه اهمیت دارد، برای آنها مهم این است که محصول تازه، نیازهای مشخصی را برآورده کند و به هدف مورد نظر برسد. البته منظور این نیست که وقتی نوآوری به مرحله رفتن به آنسوی دره رسیده، هنوز کسی آن را به چالش نمی کشد که بگوید اصلاً این چیز تازه، نوآوری نیست، و یا اصلاً حرف تازه ای نیست، و کسانی نیز در پاسخ به چنین چالشهایی وقت صرف نخواهند کرد؛ اما، در عمل آنها کسانی خواهند بود که در پیشبرد نوآوری های تازه و موفق کردن آن شکست می خورند، چرا که به موقع درک نکرده اند که دیگر صرف وقت، برای بحثهای اینطرف دره، اهمیت ندارد، و بایستی کوشش خود را جهت تدوین استراتژی برای طرف دیگر دره، مبذول کنند. به اینطریق کتاب جفری مور، رمز موفقیت برای کسانی شد که توانستند به موقع، عبور از دره را برای نوآوری خود درک کرده، و انرژی خود را در طرف اول دره، وقتی که زمانش گذشته بود، تلف نکنند.
 
از دیدگاه این قلم، آینده نگری بویژه در ایران، دیگر با تأسیس حزب سکولار دموکرات ایرانیان، از دره عبور کرده است (4) و توجه را بایستی بر روی پراگماتیستهای سوی دیگر دره گذاشت، و نه ویزیونرهای دوران پیشین. بیشتر بحث ها و سایتها و نشریات آینده نگر ایرانی، دیگر موضوعاتشان دردی از جنبش آینده نگری در ایران دوا نمیکند، و وقت خود را تلف میکنند، و حتی دسته ای از ویزیونرها هم از مقالات تکراری آنها خسته شده اند، و بیشتر و بیشتر این سایتهای اینترنتی بینندگانشان را از دست میدهند. دیگر به بحث با کسانیکه هنوز اینترنت یا استراتژی گلوبال یا نیاز به حزب آینده نگر را نمیبینند، نیازی نیست. مسأله این است که این بحث ها که بین ویزیونرها و گروه اولیه علاقمندان به این تحولات مدتهاست جریان داشته، دیگر بایستی بطرف پراگماتیستها هدف گیری شود و برای پراگماتیستها اثبات اینکه اقتصاد ملی را باید با پرسپکتیو بازار گلوبال ساخت، اتلاف وقت است. بلکه سؤال این است که استراتژی گلوبال امروز چه شکلهایی دارد و عملاً چه چیزی برای ما به ارمغان میاورد، چه خوب و چه بد. برای آینده نگری، دیگر موضوع مرکزی سوی دیگر دره است، و نه آنطرفی که بیش از نیم قرن است در آنجا، همّ و کوشش خود را صرف کرده ایم. تلاش برای آنسوی دره مثل کاری است که سنگاپور، تایوان، ژاپن یا کره جنوبی نیم قرن پیش، به انجام رساندند، هنگامیکه کانون توجه خود را بر استراتژی بازار گلوبال متمرکز کردند، هرچند در آنزمان حتی 20 درصد اقتصاد برخی از آنها در عمل این چنین نبود.

خلاصه کنیم، وقت آن است که نشریات و رسانه های آینده نگر نگاه جدی به آنچه ارائه میدهند بکنند و آنطرف دره و پراگماتیستهای آنسو را هدف بگیرند که می خواهند بدانند چگونه نیازهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کنونی را قادرند با برنامه های خود پاسخگو باشند، وگرنه دیری نخواهد پایید که همین تعداد بیننده ای را که دارند نیز، از دست خواهند داد.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
http://www.iranscope.com 
http://www.ghandchi.com
دوازدهم اردیبهشت ماه 1396
May 2, 2017
 *ویرایش نخست این نوشتار ده سال پیش در شانزدهم ماه آوریل 2007 منتشر شده بود.
 

پانویس:

1. چند کلمه درباره حزب سکولار دموکرات ایرانیان-آینده نگر
http://www.ghandchi.com/1408-iranian-secular-democratic-party-futurist.htm
A Few Words about Iranian Secular Democratic Party-Futurist
http://www.ghandchi.com/1408-iranian-secular-democratic-party-futurist-english.htm

2. آینده نگری مدرن
http://www.ghandchi.com/347-Futurism.htm
Modern Futurism
http://www.ghandchi.com/347-FuturismEng.htm

3. ویزیون یا دیدگاه های آینده نگر
Futurist Visions
http://www.ghandchi.com/fut.htm

4. بحثهای مربوط به حزب سکولار دموکرات ایرانیان (آینده نگر)، و گفتمان های جنبش سکولار دموکراسی و آینده نگری

Discussion about Iranian Secular Democratic Party (futurist) and discourse of secular democracy and futurism

http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html

کتاب مرتبط
ایران آینده نگر: آینده نگری در برابر تروریسم
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIran.htm
FUTURIST IRAN: Futurism vs Terrorism
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIranEng.htm
 

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com

برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html

SEARCH