بعدالتحریر اول ماه اکتبر 2017: اعلام تغییر موضع
به مخالفت با هرگونه فدرالیسم برای ایران
http://www.ghandchi.com/1641-etelaieh-federalism.htm
P.S. Oct 1, 2017:Announcing Change of Position to Opposing any form of
Federalism for Iran
http://www.ghandchi.com/1641-etelaieh-federalism-english.htm
-------------------------------------------------------------------------------------------------
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/478-GreaterKurdistanError.htm
امروز نامه زیر را دریافت کردم که در سایت بروسکه (روژه لات) هم چاپ شده است:
http://www.rojhelatpres.com/june-07/21-15.htm
من را به یاد نوشته های برخی از یهودیانی انداخت که بیش از نیم قرن پیش طرح ایجاد دولت اسرائیل را با دلائل باصطلاح تاریخی بمثابه راه سعادت برای یهودیان در همه نقاط جهان ارائه میکردند. چقدر مایه تأسف است که از تاریخ نیاموزیم که هنوز بعد از نیم قرن آنچه یهودیان در هر جای دنیا را خوشبخت تر کرده است سطح فعالیت و دستاوردهای دموکراتیک در کشوری است که در آن زندگی میکنند، و دولت سازی در اسرائیل جز افزودن بر مشقات یهودیان در دنیا ثمر دیگری نداشته است. به هر حال امروز اسرائیل مانند هر کشور دیگری یک واقعیت است و بایستی که آنجا هم نظیر هر نقطه دیگر جهان برای حقوق مدنی فلسطینیان و یهودیان و همه مردم آن کشور فعالیت کرد ولیکن از این نجربه باید آموخت.
بسیاری از اقوام کهن نظیر آسوریان در نقاط مختلف دنیا زندگی کرده و میکنند، بدون آنکه دولتی به آن نام امروز وجود داشته باشد، و چیزی هم از کسی کم ندارند، در صورتیکه آنها هم میتوانند مانند نویسنده این مقاله از تاریخ چند هزار ساله و زبان و خط آسوریان بنویسند تا که احساسات قومی کور را برای هدفی مرگبار تهییج کنند. من به اندزه کافی در دو نوشته اخیرم درباره فاجعه بار بودن اینگونه نظریات نوشته ام و دیگر تکرار نمیکنم. در واقع نظریه کردستان بزرگ حرف تازه ای نیست و من در کتاب خودم 25 سال پیش به آن پاسخ داده ام :
http://www.ghandchi.com/700-KurdsIran.htm#09
دیگر هم متأسفانه فرصت پرداختن به این بحث ها را ندارم و امیدوارم که دوستانی که اینگونه بی مسؤلیت به این حرفها دامن میزنند به عواقب آنهم بیاندیشند. از هم اکنون همین بحث ها لطمه شدیدی به موضع فدرالیسم در جنبش ایران زده است و فدرالیسم اداری که من همواره از آن طرفداری کرده و میکنم بخاطر این بحث های افراطیون قومی به غلط از سوی افراطیون فارس بمثابه تجزیه طلبی تبلیغ شده و منفرد میشود و گناهش هم همین بحث های غلطی است که افراد مختلف با مقاصد مختلف در جنبش کردستان در این چند ماهه طرح کرده اند و دودش هم به چشم همه مردم ایران میرود همانگونه که در سال 1324 این افراط ها به همه ایرانیان لطمه زد.
من همیشه گفته ام که فدرالیسم حکومت قومی نیست بلکه به کنترل و توازن
checks and balances بیشتر در جامعه یاری میرساند همانطور که مدیسون در زمان انقلاب آمریکا توضیح داده است و ربطی هم فدرالیسم اداری به جکومت قومی و امثالهم ندارد. در واقع مسأله ایران مثل دوران جنبش مدنی در آمریکا حل تبعیض نژادی در یک دولت مدرن *نیست*، بلکه خود ایجاد دولت مدرن دموکراتیک، سکولار، فدرال و آینده نگر در ایران همزمان با مبارزه با تبعیضات قومی و مذهبی نیاز جامعه است. اما تقسیم ایران به چند حکومت قومی حل مسأله نبوده بلکه نتیجه اش عملاً ساختن شش دولت دیکتاتوری غیر سکولار متمرکز بجای یک دولت دیکتاتوری غیر سکولار متمرکز خواهد بود.
http://www.ghandchi.com/117-Madison.htm
هدف فدرالیسم اداری ایجاد کنترل و توازن موازی بیشتر در جامعه برای بسط دموکراسی در جامعه است در صورتیکه حکومت قومی هدفش راضی کردن احساسات قومی است که نظیر حکومت های مذهبی دردی از دموکراسی دوا نمیکند و در واقع مسأله تبعیضات قومی برای اقوام دیگر که در همان نقاط زندگی میکنند را بوجود میاورد همانگونه که از همین حالا تبعیصات نسبت به عرب ها در کردستان عراق مسأله شده است.
ولی کجاست گوش شنوا که افراطی گری قومی آنرا کر کرده است و میخواهد آنرا برای ایران از عراق به ارمغان آورد و قادسیه تازه ای بیافریند که وقتی ناجیان همسایه دیگری به بخشی از مردم ایران قول رهائی میدهند.
به امید جمهوری آینده نگر، فدرال، دموکراتیک، و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبیر
ایرانسکوپ
1 تیر
June 22
پاورقی 1-
تخیلات درباره کردستان بزرگ نظیر ایران بزرگ پان ایرانیست هاو عربستان بزرگ پان عربیست ها است. در عمل همانطور که استقلال کشورهای عربی به معنی یک کشور متحد نشد و از اردن فقیر تا عربستان ثروتمند همه کشور عربی هستند، در صورت تجزیه کردها نیز در عراق دستکم کردستان بارزانی و کردستان اتحادیه میهنی و در ایران کردستان کومله و کردستان حزب دموکرات و یک کردستان کوچکتر هم برای پژاک خواهید داشت که البته این آخری بیش از همه از کردستان بزرگ حرف خواهد زد ولی اقلاً در ایران و عراق سهم آن از همه کمتر خواهد بود و در ترکیه هم فعلاً که نتیجه کارپژاک پس از سالها فقط تروریسم و آنتی تروریسم بوده و بس. واقعیات با تخیلات خیلی فاصله دارد ببینیم کشمکش های مذهبی در عراق چه به روز آن کشور اورده است، فردا به آن کشمکش های قومی هم اضافه میشود و متأسفانه نه کرد ها و نه فارس ها برنده نخواهند بود و فقط نیروهای استعماری نان ادامه عقب ماندگی ما را خواهند خورد، و آنهم بدتر از آنچه بیش از نیم قرن فلسطین با آن سر در گریبان است یعنی زندگی روزمره در خشونت، این است آن چیزی است که تئوری غلط کردستان بزرگ نوید میدهد، همانگونه که بیش از 20 سال پیش در کتابم خاطر نشان کردم. مشکل مردم ایران کرد و فارس نیست. مشکل ما نقض حقوق انسانی و مدنی است.
پاورقی 2-
چرا من با حزب قومی مخالفم ولی در عین حال نه جهان وطنی و حزب سیاسی برای ایران. درست است من فکر میکنم بایستی احزاب سیاسی آینده نگر، لیبرال دموکرات، سوسیال دموکرات، سلطنت طلب، اصلاح طلب، کمونیست، مشروطه خواه، جمهوریخواه، دموکرات، ملی، و غیره برای کل ایران بوجود آیند و نه جهان وطنی. چرا؟ چون هنوز دولت ملی ایران وجود دارد. آیا هدف من تقویت دولت های ملی در جهان است؟ خیر برنامه حزبی که من از آن پشتیبانی میکنم، هدفش رشد نهادهای گلوبال در جهان است و نه رشد دادن دولت های ملی. نه تنها در ایران بلکه در هر نقطه جهان حزب آینده نگر هدفش رشد دادن نهادهای گلوبلا باید باشد و زوال دولت های ملی روند آینده است همانگونه که بارها توضیح داده ام . یعنی اگر فردا هم مثلاً کردستان عراق یک کشور مسقل شد، بنظر من درست است که در آن کشور شهروندان آن حزب آینده نگر برای آنکشور دست کنند، ولی دنبال کشور سازی آنهم بقیمت تشدید کشمکش های قومی، غلط ترین کاری است که کسی میتواند در این عصر بکند. ببینید مثلاً من فکر نمیکنم که ساختن کشوری بنام اسرائیل برنامه درستی بوده است. ولی حالا که آن کشور وجود دارد، من نمیگویم که هدف باید نابود کردن آن باشد. میگویم در اسرائیل حزبی با برنامه درست باید ساخت و هدف رشد نهادهای گلوبال باید باشد و در طی زمان همین دولت های ملی هم که هستند محو خواهند شد. این موضع من است. هدف من برای جهان به این معنی نیست که جهان گلوبال امروز در آنجا که هدف من است، قرار دارد. همانطور که ذکر شد تجزیه ایران برمبنای قومی غلط است و باعث درگیری های قومی و نابودی ایران میشود و در نتیجه هر حزبی که بدنبال آن است و عمل حزب قومی ساختن بر ضد منافع ایران است. به همین علت بنظر من بایستی احزاب بر مبنای پلاتفرم سیاسی ساخته شوند. و اگر حزب بر مبنای پلاتفرم سیاسی است دلیلی ندارد که منطقه ای باشد یا مختص یک قوم باشد. در واقع قومی شدنش اهدف سیاسی را تابع منافع قومی میکند که به نفع برنامه هیچ حزبی نیست. فدرالیسم قومی هم همانطور که مفصلاً توضیح دادم غلط است و نتیجه اش همان تشدید افراط گرائی فارس و رد شدن فدرالسیم در برنامه سیاسی احزاب ایران خواهد شد.
مطالب مرتبط به زبان فارسی
مطلب مرتبط به زبان انگلیسی
http://www.ghandchi.com/700-KurdsIranEng.htm#09
http://www.ghandchi.com/117-Madison.htm
http://www.ghandchi.com/446-IraqPartitionEng.htm
http://www.ghandchi.com/465-IRI-IsraelWarEng.htm
http://www.ghandchi.com/700-KurdsIranEng.htm
---------------------------------------------------------
مقالات
تئوریک
فهرست
مقالات
http://www.ghandchi.com/SelectedArticles.html