Islamism Wants to Lead Redivision of the World

http://www.ghandchi.com/472-ww3-plus.htm

اسلامگرائي در پي رهبري تقسيم مجدد جهان

سام قندچي

اگر هدف جنگ جهاني اول تقسيم مجدد جهان پس از بيش از يک قرن تغييرات جدي در واقعيت هاي توزيع قدرت واقعي اقتصادي و سياسي کشورهاي مختلف در جهان که از گسترش استعمار انگليس و فرانسه و سقوط استعمار اسپانيا و پرتقال تا قد علم کردن اوليه روسيه و آلمان در اروپا را شامل ميشد، هدف قرارداد، قرارداد ورساي  نيز تدوين سند نهائي اين تقسيم بندي جديد بود که  نه از راه مذاکره و ديپلماسي بلکه از طريق جنگ، بدست آمد.  پس از جنگ جهاني اول هم رشد سريع آمريکا از يکسو و تجديد حيات سريع نيروهاي مغلوب نظير روسيه و آلمان موضوع اصلي تقسيم مجدد جهان را دوباره در سطح جهاني مطرح کرد.  در واقع تمرکز استراتژيک هيتلر از همان ابتدا بر روي نفي قرارداد ورساي، نشان داد که تقسيم مجدد جهان آن چيزي بود که اتحاد جهاني عليه پيروزمندان جنگ جهاني اول را شکل داد.  ديپلماسي انگليس و فرانسه هم بر روي خشنودسازي هيتلر متمرکز شد و نه آنکه مسأله تقسيم مجدد جهان را از طريق ديپلماتيک حل کنند.  به همين دليل هم بالاخره جنگ جهاني دوم روي داد و از عجايب تاريخ هم اين شد که متحدين انگليس و فرانسه يکي آمريکا شد و ديگري روسيه که هردو خود مدعيان  تقسيم مجدد قدرت در جهان آنروز بودند، چرا که قدرت انگليس و فرانسه در بين دو جنگ افول کرده بود و  آمريکا و جهان کمونيسم به سرکردگي روسيه صعود کرده بودند.  اما در برابر آلمان که ميخواست قبل از تقسيم جهان با روسيه و آمريکا، انگليس و فرانسه را ببلعد، راه ديگري براي ايندو نماند جز دادن دست اتحاد به آمريکا و روسيه و اينچنين نيروي متفقين در جنگ جهاني دوم در برابر متحدين محور در آن تاريخ شکل گرفت و از طريق نظامي مجدداً جهان تقسيم شد.

پس از جنگ جهاني دوم و واگذاري مناطق نفوذ انگليس به آمريکا، با تضمين دفاع آمريکا از منافع انگليس، آشکار بود که اين تقسيم مجدد جهان بين پيروزمندان براي دنياي کمونيسم با وجود تصرف بيش از نيمي از اروپا توسط شوروي، نميتـوانست قابل قبول باشد و در کشورهائي نظير ايران اين تضادها بين پيروزمندان جنگ دوم تا سالها پس از جنگ دوم جهاني پايان نيافت.  البته شکاف بزرگ بين چين و شوروي کمک کرد که اين نارضايتي جهان کمونيسم نتواند در جنگ سرد به يک جنگ تمام عيار تبديل شود، وليکن بايستي اذعان کرد که سازمان ملل در اينکه آتش جنگ جهاني ديگري بخاطر اختلاف بر سر تقسيم جهان با کمونيسم زبانه نکشيد، نقش بسيار مهمي ايفا کرد.  اينکه چين بعدها به شوراي امنيـت اضافه شد نه تنها بيان اين واقعيـت بود که تقسيم جهان که بعد از جنگ دوم بوجود آمده بود و با رشد اقتصادي و سياسي کشورهاي کمونيستي  به چالش کشيده شده بود، بلکه همچنين بيان اين واقعيت بود که اين تعديل لازم توانست از طريق ديپلماتيک حاصل شود.  البته پيش از آن به روي کار آمدن خروشچف در روسيه و بالاخره بعدها رشد جنبش دموکراسي خواهي و پيروزي آن در بلوک شرق از امکان فاجعه جنگ جهاني ديگري در پي به چالش کشيده شدن تقسيم جهان پيروزمندان جنگ جهاني دوم از سوي کشورهاي کمونيستي نوپاي بعد از جنگ دوم جهاني، جلوگيري کرد.

همانطور که قبلاً نوشته ام دولت هاي ملي و صف بندي هاي جهاني [http://www.ghandchi.com/326-GlobalLineups.htm] در دنياي گلوبال ربع قرن گذشته تغييرات مهمي کرده اند. بنظر من علاوه بر کشورهائي که ذکر کردم گروههاي کشورهاي ديگري در جهان که در فاصله جنگ جهاني دوم تا کنون توان اقتصادي و سياسي شان تغيير شگرف کرده است خواهان تقسيم مجدد جهان هستند و جنبش اسلامگرائي با به چالش کشيدن تقسيم بندي بعد از جنگ جهاني دوم در پي رهبري اين نارضايتي جهاني است.  بعقيده من سخنان محمود احمدي نژاد که نفس عضويت دائمي شوراي امنيـت سازمان ملل را مورد سؤال قرار ميدهد بايستي در اين چارچوب فهميد که ساختارهاي کنوني بين المللي، قدرت اقتصادي و سياسي کشورهائي نظير عربستان سعودي، عراق و ايران را که در نيم قرن گذشته رشد سرسام آور داشته اند بيان نميکنند، و نزديکي دولت هاي موجود عربي با آمريکا هم ابداً تضمين به چالش کشيده نشدن تقسيم کنوني جهان نبوده بلکه به اين معني است که اين دولتها در خطر سقوط توسط نيروهائيي در کشورهاي خود هستند که تقسيم جهان بعد از جنگ دوم جهاني و ترميمات آن با کشورهاي کمونيستي و وارثان آن را قبول ندارند، و مهمترين اين گروه هم يکي کشورهائي هستند که زير چتر کشورهاي اسلامي جمع هستند و دوم هم گروه کشورهاي امريکاي لاتين ميباشند.  بنظر من در چنين شرايطي اگر تغيير جدي در ساختارهاي تقسيم قدرت اقتصادي و سياسي در جهان نظير ساختار سازمان ملل صورت نگيرد، خطر جنگ سوم جهاني افزايش مييابد.

درست است که مثلاً آمريکا مخارج اصلي سازمان ملل را ميدهد و بسياري از مدعيان کرسي هاي سازمان ملل عملاً هيچيک از چنين وظائفي را تقبل نميکنند و فقط از حقوق بيشتر حرف ميزنند و نه از مسؤليت،  ولي بحث درباره شعاري بودن چاوز يا رئيس دولتي ديگر نيست بلکه بحث اصلي به خود جرئت دادن براي تغيير ساختارهاي اين سازمان است.  بهتر است زحمت متحول کردن سازمان ملل را بخود داد تا آنکه به عقوبت جنگ در جهان گرفتار بيائيم.  اسلامگرايان با گذاشتن نوک تيز حمله خود به تقسيم کنوني جهان و کوشش براي متحد کردن مخالفان براي برهم زدن تقسيمي که بعد از جنگ جهاني دوم بوجود آمده است، دنيا را به مخاطره انداخته اند.  راه حل اين چالش نظامي نيست و ديپلماتيک است ولي اگر علت که خود تقسيمات کهنه شده ارثيه جنگ دوم جهاني است از بين نرود، در عمل دنيا مجبور به مقابله نظامي با اين معضل خواهد شد که بيش از مقاومت در برابر حمله هيتلر براي پيروزمندان جنگ اول مهلک خواهد بود و محدود به حملات چند تروريست در اين طرف و آنطرف دنيا نخواهد بود.  ساختن دنياي فراسوي جنگ [http://www.ghandchi.com/357-BeyondWar.htm] نيازمند کوشش فعال براي تغيير در ساختارهاي بين المللي موجود و ايجاد نهادهاي نوين مؤثر در جهان است و نه ناديده گرفتن اين مسأله واقعي مربوط به انصاف و عدالت در تقسيم قدرت اقتصادي و سياسي در دنياي کنوني.  همانطور که در نوشتار اسلام و گلوباليسم [http://www.ghandchi.com/437-Geography.htm] نوشتم اسلامگرائي بخاطر واپسگرائي ايدئولوژيک خود با گلوباليسم در ستيز است وليکن عدم توجه به اصلاح تقسيم بندي کهنه شده جهان براحتي ميتـواند از اين نيروي واپسگرا رهبر يک جنگ تمام عيار جهاني بوجود آورد که رهبري خواست براي تقسيم مجدد جهان را به دست بگيرد.  نفي واقعيت بي عدالتي در جهان و جنگ راه مبارزه با اسلامگرائي نيست بلکه کوشش براي مقابله با اين بي عدالتي ها با ديدگاهي آينده نگر[ http://www.ghandchi.com/401-FuturistVision.htm] است که ميـتواند آلترناتيوي مثبت در برابر ناکجا آباد اسلامگرائي شود.

 8 ارديبهشت 1386

April 28, 2007

متن مقاله به زبان انگليسي:

http://www.ghandchi.com/472-ww3Eng.htm

مطالب مرتبط:

http://www.ghandchi.com/437-Geography.htm

http://www.ghandchi.com/index-Page19.html

--------------------------------------------------------- 

مقالات تئوريک

http://www.ghandchi.com

فهرست مقالات

http://www.ghandchi.com/SelectedArticles.html