در حاشیه ی خطر قتل
حکومتیِ #یوسف_مهراد و #صدرالله_فاضلی_زارع
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/4451-political-prisoners.htm
پی نوشت 18 اردیبهشت ماه 1402: لحظاتی پیش خبر سوزناک قتل حکومتی #یوسف_مهراد و #صدرالله_فاضلی_زارع اعلام شد. گویی داریم در اروپای سال 1600 میلادی هنگام زنده در آتش سوزاندن جوردانو برونو زندگی می کنیم! سالهاست رژیم اسلامی حاکم بر ایران افراد زیادی را به اتهام «سب النبی»* محکوم به اعدام کرده بود و به دلیل فعالیتهای حقوق بشری در ایران و جهان، از اجرای اینگونه احکام توحش آمیز عقب نشینی کرد و البته چند سال پیش حکم اعدام زنده یاد محسن امیراصلانی، به اجرا گذاشته شد. تا روزی که قانون اساسی کشور چنین مجازاتهایی را برای توهین به پیامبر اسلام گذاشته، عقب نشینی هایی که صورت می گیرد به معنی پایان یافتن اجرای این جنایات رژیم نخواهد بود. همانطور که این رژیم پول می دهد برای به قتل رساندن سلمان رشدی در ینگه دنیا به اتهام ارتداد! در حقیقت تا زمانی که رژیمی مذهبی در ایران در قدرت است این جنایات حکومتی پایان نخواهد یافت. حتی احکامی نظیر سنگسار که رژیم مدتی عقب نشینی کرد هر لحظه می تواند دوباره به اجرا در آید. برای پایان دادن به این جنایات که ثمره ی حاکمیت رژیمی اسلامی در ایران در پی انقلاب 57 بود، تغییر رژیم و جایگزینی این رژیم اسلامی با حکومتی سکولار و دموکراتیک ضروری است. راه دیگری نیست. حکومت مذهبی همین است که در 44 سال گذشته شاهد آن بوده ایم و عقب نشینی ها نیز موقتی بوده و تغییری در واقعیت حکومت مذهبی و قانون اساسی آن نمی دهد. به همین دلیل نیز باید برای همیشه هرگونه امید بستن به اصلاح طلبی را کنار گذاشت و کسانیکه از روی خیرخواهی هنوز دنبال تغییرات بی اهمیت در خط فکری اصلاح طلبی هستند وقت آن است که برای همیشه ببینند که جدایی حکومت و مذهب کاری است که سالها پیش می بایست در ایران انجام می شد و هیچوقت نمی بایست که حکومت مذهبی را می پذیرفتیم! بسیاری از اصلاح طلبان پیشین نیز اکنون وقت آن است که ببینند اصلاح طلبی اسلامی را باید برای همیشه کنار گذاشته و رسماً اعلام کنند و به سکولار دموکراتها بیپوندند! خط مشی سیاسی که انسانها انتخاب می کنند ربطی به مذهب و قومیت و جنسیت ندارد. قانون اساسی بایستی بر اساس اعلامیه ی جهانی حقوق بشر نوشته شود. ما در قرن بیست و یکم زندگی می کنیم! راهکارهای متحجر از جمله اصلاح طلبی اسلامی دیگر بس است! س.ق.
روز گذشته خبرهای اجرای قریب الوقوع قتل حکومتی دو زندانی سیاسی با نامهای #یوسف_مهراد و #صدرالله_فاضلی_زارع در شهر اراک که متهم به «سب النبی»* هستند و چندی پیش توسط رژیم اسلامی ایران به اعدام محکوم شده بودند، در اینترنت انتشار یافت. در حقیقت روز گذشته با اطلاع رسانی خواهر یوسف، شماری از معترضان بسوی اراک حرکت کردند که از این جنایت تازه ی رژیم جلوگیری به عمل آورند. امروز خوشبختانه خبری در سایت هرانا خواندم که نوشته اند «دو زندانی متهم به سب النبی به بند عمومی زندان اراک بازگشتند»، و البته به معنی آزادی آنها نیست و موارد مشابه نظیر قتل حکومتی زنده یاد محسن امیراصلانی را توسط رژیم اسلامی حاکم بر ایران، همه به یاد داریم! شخصاً در مورد جزئیات این پرونده اطلاعی ندارم و از فعالان حقوق بشر نیستم که بتوانم وارد بحث مفصل شوم؛ اما روز گذشته در گزارشی در اینترنت خواندم که به خانواده های این دو زندانی سیاسی قول داده بودند که اطلاع رسانی نکنند تا کارشان بدتر نشود:
"یک منبع نزدیک به خانواده زندانیان در گفتگو با هرانا گفت "خانواده ها به امید نجات فرزندان خودشان تاکنون سکوت اختیار کردند اما اکنون می بینیم شرایط برخلاف وعده های داده شده پیش می رود و نگرانی از سرنوشت آنان جدی تر شده است."*
شخصاً سالها پیش برای یکی از زندانیان سیاسی که با اتهام مشابهی روبرو بود فعالیت می کردم و بالاخره نیز حکم آن دوست عزیز نه به دلیل فعالیت این نگارنده بلکه به دلیل همه ی فعالیتهای حقوق بشری که صورت گرفت بالاخره تغییر کرد و سالها بعد نیز آزاد شد. اما در همان زمان شخصاً با یکی از فعالان حقوق بشرِ بسیار آگاه، در رابطه با حکم اعدام یک نفر که می دانستم همانوقت با اتهام مشابهی روبرو بود و زیر حکم اعدام، صحبت کردم و پرسیدم که چرا برای آن زندانی سیاسی فعالیتی انجام نمی شود و او به من گفت که خانواده ی آن زندانی نمی خواهند که اقدامی انجام شود! من صددرصد می دانم حرف آن دوست حقیقت بود و راست می گوید و واقعیت این است که دوستان فعال حقوق بشر همه ی این سالها از زندگی و آسایش خود برای حمایت از زندانیان سیاسی گذاشته اند ولی وقتی خانواده ی زندانی اینگونه عمل می کنند دیگر آنها چه کار می توانند بکنند! در نتیجه وقتی با مواردی اینگونه روبرو هستیم باید دوباره خانواده ها از خود بپرسند که چگونه با عدم اطلاع رسانی در موارد مشابه، عزیزانشان را در خطر مرگ توسط قتل حکومتی قرار می دهند! واقعیت این است که تا وقتی این رژیم اسلامی تغییر نکرده، و رژیمی دموکراتیک و سکولار جایگزین آن نشده، همه ی این جنایاتی که در قانون اساسی این رژیم به درستی یا به غلط به نام اسلام درج شده، توسط این رژیم قابل اجرا است!
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
15
اردیبهشت ماه
1402
May 5, 2023
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای
حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html