رشد آنارشیسم و داستان دعواهای نحله
های اپوزیسیون سابق
سام قندچی
http://www.ghandchi.com/3971-opposition.htm
مطالب مرتبط: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
چند روز پیش در رابطه با بحثهایِ جاریِ موضوعِ جانشینی در رژیم اسلامی، مقاله ی یکی از کسانی را دیدم که چند سال پیش به دوستی گفته بود با توده ای ها و چریکهای اکثریت نیست، اما همه ی این سالها از اصلاح طلبان اسلامی حمایت کرده و می کند، و اکنون در این مقاله اش، پادشاهی خواهان ایران را، در یکی از سایتهای چریکهای اکثریت، مورد خطاب قرار داده است. درباره ی دیدگاههای سیاسی و ایدئولوژیک مسؤلان آن سایت هم، در گذشته نوشته ام، و حرف تازه ای نیست! از خود پرسیدم که آیا برای مخالفانِ واقعیِ رژیم کوکلاکس کلانهای اسلامی که سه سال پیش در تجربه ی خیزش دی ماه 96، و همچنین یکسال پیش در خیزش آبان ماه 98 که به قتل عام معترضان بی سلاح توسط رژیم در خیابانها انجامید، یعنی برای آنها که در میدان اصلی مبارزه در خیابانها فعال بودند، آیا این بحثهایِ رهبرانِ نحله هایِ مختلفِ اپوزیسیونِ گذشته، اصلاً دیگر اهمیتی دارد؟ در همین حال به مقالاتی در سایت «عصر آنارشیسم» نگاهی انداختم، و همه ی آن مقالات در مورد آماده کردن اپوزیسیون برای رویاروییِ نهاییِ مسلحانه با رژیم اسلامی در آینده ی نزدیک بود! سالهاست که این نگارنده در نقد آنارشیسم بحث کرده ام، و در عین حال اینکه چرا همه ی نحله هایِ اپوزیسیونِ گذشته، آلترناتیوی در برابر آنارشیسم نیستند، و دلیلش نیز این واقعیتِ ساده، که راه حلهای اپوزیسیون سابق، دیگر در برابر این رژیم هیچگونه کارآیی ندارند، و اعدامهای عنان گسیخته ی دو سه ماه اخیر، که یادآور معضل جانشینی در رژیم و اعدام مخالفان در زندانها در سال 1367 است، این واقعیت را به خوبی نشان می دهد، و این ناتوانیِ فکری و سیاسیِ اپوزیسیون سابق، دلیلِ اصلیِ رشد آنارشیسم در ایران در سالهای اخیر بوده و هست، و به همین خاطر، رهبریِ خیزش 96 و نیز خیزش 98 در دست آنارشیستها بود، و هیچیک از نحله های اپوزیسیون سابق که رسانه های بین المللی هر روز با آنها مصاحبه می کنند، اصلاً نقشی در رهبری آن دو خیزشِ عظیم نداشتند، خیزشهایی که 8 سال بعد از شکستِ جنبش سبز، با شعار «اصلاحطلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» در دی ماه 1396 آغاز شدند، و با شعار «جمهوری اسلامی منحل باید گردد» در مرداد ماه 1397 که زنده یاد نوید افکاری نیز در آن شرکت داشت، ادامه پیدا کردند، و همان وقت یعنی سه سال پیش در سال 1396 این روزنامه نگار نوشت: «خیزش 96 گفتمان مرکزی جامعه ایران را عوض کرده است»! از دیدگاه صاحب این قلم تنها آلترناتیوِ واقعیِ در برابر آنارشیسم، نظرگاههای «حزب سکولار دموکرات ایرانیان» است، که متأسفانه هنوز حتی فعالان سیاسی در خارج کشور که به این حزب از نزدیک دسترسی دارند، به جای تقویت آن، کماکان وقت خود را با بحثهای صد من یک غازِ نحله هایِ مختلفِ اپوزیسیونِ سابق در مورد مباحثی نظیر «تجزیه طلبی»، تلف می کنند. اپوزیسیون سابق واقعاً در برابر آنارشیسم، حرفی برای گفتن ندارد، و خودشان به دلیل بیمایگیِ نظری و عملی، باعث رشد آنارشیسم بوده و هستند، وقتی فعالان واقعی در خیابان، در سالهای اخیر، از همه ی این جریاناتِ اپوزیسیونِ شناخته شده، دلسرد شدند، و به آنارشیستها پیوستند!
به امید جمهوری آیندهنگر دموکراتیک و سکولار در ایران،
سام قندچی
ششم دی ماه 1399
December 26, 2020
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
برای حزب جمهوریخواهان سکولار دموکرات و آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/futuristparty/index.html